شنبه, 22 اردیبهشت, 1403
گرمابه‌های عمومی در دوران پیشرفت و توسعه تکنولوژی، از کار افتاد اما باز هم عده‌ای هستند که خواهان استفاده از این گونه حمام‌ها باشند.
استشمام بوی سفیدآب، صابون و شامپو تخم‌مرغی، کاسه مسی و سدر و حنا و قطیفه و لنگ و کودکانی که همراه والدین عازم گرمابه می‌شدند تا دوساعتی کیسه‌های بافته شده از پشم، پوست آن‌ها را نوازش کند؛ خاطرات دل‌انگیزی که هنوز برخی در یادشان است.
اگرچه در تصور ما از حمام، مکانی برای پاکیزگی نقش می‌بندد، اما در گذشته حمام عمومی نه‌تنها مکانی برای پاکیزگی، بلکه مکانی با کارکردهای دیگری بوده؛ به طوری که گذشتگان ما در حمام خواستگاری می‌کردند و محل قرار بود و از قهر و دعواها آگاه می‌شدند و بسیار دردها که درمان می‌شد.
حمام زیبای تبریز در محله ابوریحان در روزهای آخر عمر خود است و شاید بر روی خاطرات آن پاساژی با برندهای ترک و چینی سبز شود.
عکس: فریبا اسدی
