صاحب‌دیوان، پایـگاه خبــری و تحلیلی تاریخ و فـرهنگ ایران

پارس وی دی اس
یکشنبه, 16 اردیبهشت, 1403

چون رانندگی می‌کنم، پس خیابان مال من است!

علی خیابانیان

اختصاصی صاحب دیوان / حدس بزنید این کدامین شهر است؟ هر روز صبح، وقتی از پنجره بیرون را نگاه می‌کنید، منظره‌ای از آشوب و بی‌قانونی می‌بینید. خیابان‌ها پر از ماشین‌هایی هستند که به هر طریقی که دلشان می‌خواهد حرکت می‌کنند. نظم و قانون در رانندگی واژه‌ای ناشناخته به نظر می‌رسد، علائم و تابلوهای رانندگی به المان هایی رنگ و رو رفته تبدیل شده اند که کسی توجهی به آنها ندارد. انسان ها در نهایت بی خیالی ورود ممنون می آیند و با پررویی از طرف مقابل می خواهند عقب برود. پارک دوبله و سوبله نفس خیابان ها را تنگ کرده و عبور عابران را سخت. عبور از خیابان مسابقه مرگ است هر روز شاهد صدها تصادف هستیم. اگر در ایران زندگی می کنید احتمالا حدس زده اید که منظورم کدام شهر است.

در این شهر هیچ روزی عادی نیست! ماشین‌تان را روشن می کنید و به سمت محل کارتان حرکت می کنید. با دلهره و اضطراب  وارد خیابان‌ها و کوچه‌های این شهر می‌شوید، باید برای پیشروی با ماشین‌های دیگر در مسیرتان مسابقه دهید، از طخ خارج شوید یا وارد لاین روبرو شود! باید حواستان به ماشین هایی که ورود ممنون می آیند یا دنده عقب گرفته اند باشد! باید مواظب عابرینی که بدون توجه به چراغ راهنمایی وارد خیابان می شوند هم باشید!

شهری که هیجان و اضطراب در آن تمام نمی شود! در این شهر دیدن صحنه ای که ماشینی با سرعت بالا از مسیر فرعی وارد خیابان می‌شود و مسیر شما را مسدود می‌کند، امری روزمره است. هرگز انتظار نداشته باشید که کسی به شما اجازه عبور دهد یا به حق تقدم پیاده‌ها احترام بگذارد؛ اینجا شهری است که همه به دنبال فرصت برای رسیدن به مقصد خود هستند، بدون در نظر گرفتن سایرین. دیگران هیچ اهمیتی ندارند؛ تنها موانع و دردسرهایی هستند باید پشت سر بگذارید!

دوبله  پارک کردن نیز به یک عادت تبدیل شده است. ماشین‌ها به طور غیرقانونی در هر کجایی که فضای کافی برای جا گرفتن داشته باشد، پارک می‌شوند، حتی اگر این به معنای مسدود کردن مسیرهای اضطراری یا پیاده روها و ورودی ها باشند.

بی‌توجهی به قوانین رانندگی در شهر تبریز به یک آسیب جدی تبدیل شده است. رانندگی بد و ناپایدار باعث ایجاد حوادث و ترافیک بد شده است. عابران پیاده به وضوح از این وضعیت رنج می‌برند، زیرا هر لحظه ممکن است در معرض خطر قرار بگیرند. در نهایت، تبریز به یک مکانی تبدیل شده که تاریخ قوانین راهنمایی و رانندگی منقضی شده و هرکس تنها دنبال منافع شخصی خودش است، بدون احترام به سایرین یا به امنیت و رفاه عمومی.

 

 

این وضعیت ناامنی و بی‌نظمی در رانندگی و حرکت در خیابان‌ها و کوچه‌ها، اثرات جدی بر روان انسان‌ها دارد. در یک شهری که قوانین راهنمایی و رانندگی رعایت نمی‌شوند، شهروندان به احساس عدم امنیت و عدم قطعیت دچار می‌شوند. این امر باعث ایجاد استرس، اضطراب و نگرانی در ذهن آنان می‌شود. در چنین شرایطی، هر روز برای شهروندان ممکن است به یک تجربه نفس‌گیر تبدیل شود. پیش زمینه ای تیره و گاه ناگوار از حضور و رانندگی در شهر در اکثر شهوندان تبریز شکل گرفته و هر روز عمیق تر می شود. این وضعیت به طور مستقیم تأثیرات منفی بر روحیه و روان افراد دارد. افزایش استرس و اضطراب می‌تواند به اختلالات روانی، افزایش خشونت و تعارضات اجتماعی، افزایش مصرف دخانیات، افزایش تعداد حوادث رانندگی و حتی به مشکلات سلامتی جسمی منجر شود.

در مجموع، عدم رعایت قوانین رانندگی و بی‌نظمی در حرکت در شهر، آرامش روانی شهروندان را بهم می‌ریزد و به طور جدی به روان انسان‌ها آسیب می‌زند و نمی شود انتظار داشت که بعد از تحمل استرس رانندگی یا پیاده روی در شهر با اعصابی راحت در محل کار خود حاضر شویم و نقش سازنده ای ایفا کنیم. نباید فرامش کنیم که در دنیای امروز همه و همه چیز به هم مرتبطند و کوچکترین ناهماهنگی در یک عضو یا در یک بخش می تواند مشکلات بزرگی را در بخش کلان زندگی شهری ایجاد کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یادداشت