به گزارش صاحب دیوان، جشنواره موسیقی نواحی که اخیراً در تالار رودکی به مدت 3 شب و با حضور بیش از 25 گروه برگزار شد، مورد انتقاد شدید هوشنگ جاوید قرار گرفت. این نوع موسیقی در برگیرنده انواع سازها و نغمه‌های اقوام و مناطق مختلف ایران است. اما در جشنواره‌های برگزار شده در سال‌های اخیر آنطور که شایسته موسیقی نواحی است، به نمایش گذاشته نشده است؛ در واقع ترکیب سازها و مقام‌های مختلف باعث به وجود آمدن سبک جدیدی از موسیقی نواحی شده که مورد انتقادی صاحب نظران این حوزه من‌جمله هوشنگ جاوید شده است.
ایشان در پایان این جشنواره عنوان کرد که اجرای گروه نوازی در موسیقی نواحی جایی ندارد. نهایت این نوع اجرا می‌تواند به‌صورت سورنا، دهل و یک خواننده و یا کمانچه، تنبک و یک خواننده باشد. در حالی در این دوره از جشنواره موسیقی نواحی در هر اجرا تعداد زیادی خانم و آقا درصحنه حضور داشتند که این امر از اصالت موسیقی نواحی می‌کاهد.
به گفته ایشان در چند سالی که به‌عنوان داور در این جشنواره حضور داشتند، اجرای جدید با شمایل موسیقی نواحی را ندیدند و هرچه بود تکرار سال‌های پیش بود و هدف شرکت‌کنندگان بیشتر شعاردهی و آمار دادن بود. به نظر ایشان، بهتر از یک وقفه چند ساله برای این نوع جشنواره‌ها داده شود تا کارشناسان این نوع موسیقی آن را مورد بررسی قرار دهند و سپس با شکل و شمایل جدید و در شان این موسیقی برگزار گردد. ایشان همچنین در خصوص نقش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نحوه برگزاری این جشنواره گفت که چندین سال که جشنواره موسیقی نواحی تعطیل بود، هنرمندان هر منطقه سعی کردند تا موسیقی محلی خود را به هر شکل ممکن حفظ نمایند اما با برگزاری مجدد این جشنواره و نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در نحوه برگزاری آن، همه چیز در هم تنیده شد.
در سال‌های اخیر با پیشنهاد بنده مبنی بر برگزاری منطقه‌ای جشنواره موسیقی نواحی موافقت شد؛ اما مناطق به نامناسب‌ترین شکل ممکن دسته‌بندی شد که باعث گردید برای مثال غزل‌خوانی تهران با تعزیه قم در یک جا برگزار شود! درحالی‌که تعزیه خوانی در گروه موسیقی زورخانه قرار داشته و جشنواره ویژه خود را دارد. ازاین‌رو لازم است تا تصمیمات درستی در خصوص نحوه برگزاری موسیقی نواحی از سوی سازمان فرهنگی کشور گرفته شود.
هوشنگ جاوید همچنین به نحوه اطلاع‌رسانی و فراخوان دعوت به جشنواره نیز اشاره کرده و خواستار تغییر در آن شد. ایشان همیشه مخالفت خود را نسبت به این نوع فراخوان‌ها اعلام داشته بود و آن را شیوه مناسبی برای دعوت به جشنواره موسیقی نواحی نمی‌داند. چراکه ممکن است برخی هنرمندان اصیل این موسیقی دسترسی به اینترنت نداشته باشند و نتوانند در این جشنواره شرکت کنند. در نتیجه افرادی در آن حضور پیدا می‌کنند که شاید به اندازه هنرمندان اصیل واقعی صاحب فکر و ایده اجرای موسیقی نواحی نباشند.
وی همچنین به بهره‌مندی از نظرات و ایده‌های مدیران موسیقی که در ادارات وزارت فرهنگ استان‌ها فعالیت می‌کنند اشاره نمود و گفت: این مدیران موظف هستند که اطلاعات آماری و ارزشیابی کافی در خصوص هنرمندان منطقه خود داشته باشند تا در دعوت از هنرمندان به چنین مراسماتی، بتوان از آن‌ها کمک گرفت. درحالی‌که در ارزشیابی‌ها از نظرات این مدیران استفاده نمی‌شود.
جاوید در پایان سخنان خود چنین عنوان نمود که چندین هزار گروه موسیقی نواحی در ایران وجود دارد که دارای درجات اجرایی متفاوتی هستند. اما چیزی که در اجرای زنده جشنواره این موسیقی دیده می‌شود شاداب نیست و به‌دوراز اصالت موسیقی نواحی است.
