نهصد هزار سال پیش جمعیت انسان‌های دنیا به ۱۲۸۰ نفر کاهش یافت

این دوره ۱۰۰ هزار ساله که موسوم به پلیستوسن میانی، تهدیدی بزرگ برای بشریت بود و با کاهش جمعیت به 1280 نفر، نژاد بشر تقریباً منقرض شده بود.

دانشمندان دانشگاه East China Normal مدلی را ایجاد کردند که می تواند دودمان ژنی مدرن را مطالعه کرده و از آنها برای تخمین اندازه جمعیت استفاده کند. آنها سپس DNA حدود 3154 انسان مدرن را از هر دو جمعیت آفریقایی و غیر آفریقایی تجزیه و تحلیل کردند.

نتایج حاکی از آن است که تنها حدود 1280 “فرد مولد” در آن دوران باقی مانده بود و همینها بودند که به مدت 117000 سال نژاد بشر را استمرار می‌دادند. یافته‌های آن‌ها که در مجله Science منتشر شده است تخمین می‌زند که تقریباً 99 درصد از جمعیت اجدادی ما در این دوره فوت کرده بودند.

این کاهش همزمان با تغییرات آب و هوایی همراه با دوره های طولانی یخبندان و کاهش دمای سطح دریا بود. همچنین ممکن است دوره های طولانی خشکسالی و غذا هم همزمان رخ داده باشد. این دوره شامل زمانی است که آخرین جد مشترک ما، نئاندرتال‌ها و همچنین دنیسوواها، در این سیاره در کنار هم پرسه می‌زدند.

این مطالعه  آسیب‌پذیری جمعیت‌های اولیه انسان نشان می‌دهد و به ما یادآوری کند که یک تغییر اقلیمی عمده چطور می‌تواند دوباره ما را به انقراض بکشد.