ساختمان برج گنبدی شنب غازان در سال ۷۰۲ه.ق برافراشته شده بود ولی هنوز ساخت تکمیل نشده و تزیینات هم مانده بود که غازان خان کبیر فوت کرده و به خاک سپرده شد، برای او داخل گنبد، #گنبد کوچکتر دیگری ساختند و به علت عظمت کار هنوز بخش طاس گنبد آرامگاه بزرگ و تزیینات ادامه داشت.
تااین‌که در ربیع‌الآخر سال ۷۰۶، به‌علت سنگینی بار، داربست‌های فراوانی که در اطراف و بالای آرامگاه قرار داشتند به یکباره شکسته و همراه قسمت ساخته شده طاس از آن ارتفاع به زمین ریختند و دور آرامگاه و داخل آن را پر کردند.
از خاک و غبار برخاسته هوای #شام_غازان مانند شب تیره شد و صدای لرزش و ریخت داربست‌ها و آجرها حتی به مرکز #شهر_تبریز هم رسید. در این حادثه پنجاه نفر کارگر جان خود را از دست دادند.
مردمی که بهت‌زده از تمام شهر #غازانیه و #تبریز خودشان را به محل رساندند، با صحنه عجیبی مواجه شدند که شگفت‌زده‌شان کرد.
آن‌ها در کمال تعجب دیدند که گنبد کوچکتر که مقبره #غازان_خان بود و داخل آرامگاه بزرگ و زیر داربست‌ها قرار داشت نه تنها آسیب ندیده که داربست‌ها و آجرها در اطراف آن ریخته‌اند و یک شکستگی کوچک هم متوجه آن بنا نشده است.
مردم که در شگفتی این جریان بودند ناگهان یک پیر ربانی را دیدند که به میانشان آمد و گفت که آواز از مقبره می‌آید که شگفت‌زده نشوید، همانگونه که کعبه مقدس است و ضرری به آن نمی‌رسد، این مکان هم مقدس است و برای همین ضرری به آن نرسید.
مردم پس از آن حادثه شگرف، اعتقادشان به غازان خان بیش از پیش شد و این حادثه را نیز از کرامات غازانی شمرده و در کنار دیگر حکایات بر سر زبان‌ها انداختند.
آسیب‌ها زدوده و گنبد دوباره شروع به ساخت شده و بالاخره تکمیل شد و مردم تبریز شب و روز به وجود گنبد غازانیه و محل مقدس آن فخر ورزیدند.
منابع :
– تاریخ اولجایتو، عبدالله کاشانی، به اهتمام مهین همبلی، تهران: انتشارات علمی فرهنگی، ۱۳۹۱، ص۵۳.
– منظومه‌ی شهنشاه‌نامه (چنگیزنامه)، شمس‌الدین کاشانی، تهران: نسخه خطی مجلس، وصف شنب غازان.
@ghazaniyya
تصویرسازی فرضی گنبد غازانیه توسط رایانه
