البته موقعیت بالای راننده و شاسی آشکار زیر آن، آیرودینامیک را خراب کرده بود. اما شاید در آن زمان این دانش پیشرفت خاصی نکرده بود. آلیاژ سبک که پارتینیم نام دارد، مخلوطی از آلومینیوم، تنگستن و منیزیم یود.
رکورد سرعت زمین در ۲۹ آوریل یا ۱ مه ۱۸۹۹ در Achères، Yvelines در نزدیکی پاریس، فرانسه ثبت شد. این وسیله نقلیه دارای دو موتور ۲۵ کیلوواتی Postel-Vinay بود که هر کدام محور عقب را از طریق یک زنجیر به حرکت در می‌آورد، این خودرو مجموعاً حدود ۶۸ اسب بخار قدرت داشتند و مجهز به لاستیک‌های میشلن بود.
این وسیله نقلیه توسط راننده بلژیکی کامیل جناتزی هدایت می‌شد. کامیل پسر کنستانت جناتزی، تولید‌کننده محصولات لاستیکی بود (لاستیک در آن زمان هنوز یک چیز تازهبود). کامیل یک مهندس تحصیل کرده بود و به خودرو‌های با نیروهای الکتریکی علاقه داشت.
او به خاطر رکوردشکنی دو‌های سرعتش معروف شد و به خاطر رنگ ریشش به Le Diable Rouge (“شیطان سرخ”) لقب گرفت. او در سال ۱۹۱۳ بر اثر اصابت گلوله در یک حادثه شکار درگذشت.
جناتزی به سرعت ۱۰۵.۸۸۲ کیلومتر در ساعت رسید.رکورد قبلی را که کنت گاستون د شاسلوپ-لابات بارانندگی با Jeantaud در اختیار داشت و در ۴ مارس ۱۸۹۹ به سرعت ۹۲.۷۸ کیلومتر در ساعت رکورد پیشین را به سدت آورده بود.
با این حال در قرن بعدی، موتور احتراقی با سوخت بنزین به طور فزاینده‌ای جایگزین فناوری الکتریکی شد.
Jamais Contente اکنون در موزه اتومبیل در کامپینی فرانسه به نمایش گذاشته شده است.
