سه شنبه, 24 مهر, 1403

«ژاله خون شد» از سرودهای انقلابی با صدای محمدرضا شجریان

بزرگترین زیان ۱۷ شهریور برای حکومت پهلوی این بود که احساسات عمومی را چنان تحریک و تهییج کرد که شماری از محبوب‌ترین و مشهورترین چهره‌های موسیقی و ادبیات را به صحنه آورد. چندان‌ که جمعی از چهره‌های برجستۀ موسیقی رادیو همراه حسین علیزاده به صورت دسته‌جمعی از رادیو استعفا دادند و خارج شدند و به همین نیز بسنده نکردند و با شعر و ترانه و آواز مردم را همراهی کردند.

به گزارش صاحب دیوان، نکته آماری قیام 17 شهریور این است که  آمار رسمی و آنچه در اطلاعیۀ فرمانداری نظامی تهران دربارۀ تعداد کشته‌ها ذکر شد «درست» بود و تعداد شهدا با احتساب مجروحانی که بعدتر به شهادت رسیدند نزدیک به ۱۰۰ نفر است نه چند هزار نفر که مردم می‌گفتند. چنانچه در صفحات اول روزنامه‌های ۱۸ شهریور ۱۳۵۷ ثبت شده آمار کشته‌ها (شهیدان) تا ساعت ۱۷:۳۰ و مطابق اطلاعیه شماره چهار، ۵۸ نفر است و البته تا شب بالاتر رفت. منتها چون ۱۰۰ کشته در تظاهرات شهری عدد بالایی است و بی‌سابقه بود از حیث تأثیرگذاری جنایت در افکار عمومی در اندازۀ چند هزار نفر در نظر آمد؛ خصوصا اینکه تنها سه روز قبل و پس از نماز عید فطر در راهپیمایی از تپه‌های قیطریه هیچ برخوردی صورت نگرفته بود.

جمعی از چهره‌های بزرگ موسیقی در اعتراض به واقعه کشتار ۱۷شهریور در میدان ژاله تهران از کار در رادیو استعفا دادند. آن‌ها در زیرزمین خانه استاد محمدرضا لطفی جمع می‌‌شدند و ترانه می‌ساختند.
«ژاله خون شد» از سرودهای انقلابی در سال ۱۳۵۷ است که با آهنگسازی حسین علیزاده و شعری از سیاوش کسرایی و صدای ماندگار استاد محمدرضا شجریان در همان خانه و توسط آن گروه ساخته شد.

دستگاه چهارگاه، صدای محمدرضا شجریان و همراهی کم‌نظیر گروه کُر که هیچ نمونه مشابهی در تاریخ موسیقی معاصر نداشت.

ژاله بر سنگ افتاد چون شد ؟ / ژاله خون شد

خون چه شد ؟ خون چه شد ؟ / خون جنون شد

ژاله خون کن /خون جنون کن

سلطنت زین جنون واژگون کن /ژاله بر گل نشان، گلپران کن

بر شهیدان زمین گلستان کن / نام گمنام‌ها جاودان کن

تا به صبح آید این شام تیره / در شب تیره آتش فشان کن

دست در کن/ شو خطر کن/ خانه ی ظلم زیر و زبر کن

جان خواهر، روستایی، برادر/ پیشه ور، ای جوان، ای دلاور

ما همه یک صف و در برابر/ آن ستمکار، آن تاج بر سر

خواهر من، گرامی برادر / چون به هر حال تنهاست مادر

من به خاک افتادم تو بگذر/ بهر ایجاد دنیای بهتر

ای شما ای صف بی شماران / اشک من در نثار شمایان

بر سر هر گذرگاه و میدان/ ژاله شد، ژاله شد، ژاله چون شد؟

ژاله خون شد، ژاله دریای خون شد/ خون جنون، خون جنون

سلطنت واژگون، واژگون شد

این ترانه انقلابی را از اینجا بشنوید:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کانون تبلیغاتی آریانی
یادداشت