چهره یک هابیت واقعی در اندونزی

هومو فلورسینسیس‌ها در سال ۲۰۰۳، زمانی که اسکلت آن در غاری در جزیره فلورس اندونزی پیدا شد، کشف شد.

در حال حاضر، یک تیم چند ملیتی، مجهز به مدل دیجیتالی جمجمه، چهره آنها را با استفاده از اسکلت جمجمه بازمانده با استفاده از داده‌های گرفته شده از انسان‌های مدرن و شامپانزه‌ها بازسازی کرده‌اند.

سیسرو مورائس، کارشناس گرافیک برزیلی، یکی از این محققان، برخی از تفاوت‌های موجود بین گونه‌ها و انسان‌های امروزی را تشریح کرد.

به طور کلی، آن‌ها احتمالاً بینی کوچک‌تری داشتند، ناحیه دهان کمی بیشتر از ما بیرون‌زده بود و حجم مغز به طور قابل توجهی کوچکتر بود. آن‌ها همچنین بسیار کوتاه‌تر بودند.

با توجه به اینکه قد ۱.۰۶ متری تخمینی آنها، نام مستعار “هابیت” کاملاً مطابقت دارد.

هنگام بازسازی صورت انسان از روی جمجمه، دانشمندان معمولاً از داده‌های افراد زنده استفاده می‌کنند تا میزان ضخامت بافت را در یک مکان مشخص راهنمایی کنند. اما بازسازی چهره یک گونه انسانی منقرض شده، رویکرد جدیدی لازم داشت.

چون این نشانگر‌ها بر اساس داده‌های انسانی هستند و نه بر روی افراد متعلق به گروه هومو فلورسینسیس، از رویکرد قبلی استفاده نشد و به جای آن دو سی تی اسکن گرفته شد، یکی از یک انسان و دیگری از یک شامپانزه.

سپس هر دو را تغییر شکل داده شد تا آن‌ها با ساختار جمجمه هومو فلورسینسیس تطبیق پیدا کنند و بتوان ایده‌ای از شکل ظاهری چهره آنها به دست آورد.

پس برای اولین بار است که چهره «هابیت» با استفاده از داده‌های انسان و شامپانزه بازسازی می‌شود.

بازسازی قبلی در سال ۲۰۱۵ فقط از داده‌های شامپانزه استفاده کرده بود.

نتیجه کاملاً رضایت‌بخش بود، زیرا چهره‌ بازسازی‌شده سرشار از عناصری است که ما را به یاد انسان‌های مدرن و اجداد ما در سیر تکاملی ما می‌اندازد.

قبلا گمان می‌رفت که هومو فلورسینسیس کمتر از ۲۰۰۰۰ سال قدمت داشته باشد، اما اکنون تصور می‌شود که اسکلت آن ۶۰ هزار ساله است.

سیسرو و همکارانش، باستان‌شناسان ایتالیایی، لوکا و الساندرو بزی، مطالعه خود را در مجله گرافیک کامپیوتری سه بعدی OrtogOnLineMag منتشر خواهند کرد.

منبع یک پزشک