سه شنبه, 24 مهر, 1403

موزه هنر ایران

موزه هنر ایران در عمارت بسیار زیبا و قدیمی مرمر تأسیس شده است. ساختمان مرمر به دست معماران و استادکاران برجسته ایرانی با سنگ­های سبز رنگِ مرمرینِ منقوش به گل‌وبته، نقوش گیاهی و جانوری در مرکز تهران بنا گردید. عمارت موزه هنر باغ زیبایی با مساحت سه و نیم هکتار و زیربنای2870 مترمربع احداث شد. کار ساخت آن از سال 1304 آغاز و بیش از یک دهه ادامه یافت.

نمای بیرونی بنا با سنگ­تراشی­های زیبا یادآور هنر هخامنشی است. در معماری عمارت، سبک­های مختلف اعم از ایرانی و غیره قابل مشاهده است. لئون تادوسیان معماری عمارت را به عهده داشت و یک نقشه­ کش به نام بوریس به همراه استاد حاج اکبر کاچار معمار، او را همراهی می­ کرد. تزیینات گوناگونی از هنر ایرانی هم­چون کاشی­کاری، سنگ­تراشی، آینه ­کاری، خاتم کاری در این بنا قابل مشاهده است. هنرمندان برجسته ­ای مانند استاد حسین ­کاشی ­تراش اصفهانی، محمد صنیع خاتم، حسین عبدالباقی کاشانی و جمعی از استادکاران ممتاز کشور در ساخت این بنا اهتمام داشته ­اند. استخوان­بندی و سفت کاری عمارت تا سال 1313 پایان یافته بود و هنرمندان مختلف هر کدام بخشی از بنا را با هنر دست خود مزین نمودند. این بنا در 30 خرداد 1357 با شماره1606 به ثبت ملی رسید.

موزه در دو طبقه با تالارهای متعدد گزیده‌ای از تاریخ هنر ایران در اعصار مختلف را نشان می­ دهد. در طبقه همکف سه تالار نخست به معرفی آثار ایرانیِ پیش از تاریخ تا سده ­های اولیه اسلامی همانند سفالینه‌های منقوش، ابزار زندگی و ظروف پرداخته است. در تالاری دیگر، گزیده­ای از آثار فاخر هنر ایرانی، اسلامی در رشته­ های گوناگون دیدنی است. برای ورود به تالارهای طبقه فوقانی، از یک سرسرا گذر خواهد شد که مملو از تزیینات چشمگیر و خیره ­کننده است. در طبقه بالا تالارهایی با نمایش نقاشی و نگارگری ایرانی، هنر بافته، خوشنویسی و کتاب­ آرائی، با آثاری ممتاز قرار دارد.

تالار ورودی یا سرسرا، مجموعه­ ای کم ­نظیر از تزیینات داخلی بنا را به نمایش می­ گذارد. دیوار­ها تا ارتفاع یک متر از سنگ مرمر زرد متمایل به نارنجی و سقف دارای گچ­بری و رنگ­آمیزی با ته رنگ سبز است. پلکان مرمری با سنگ­تراشی و نقش ­بندی برجسته، برگرفته از هنر هخامنشی و ساسانی و آراسته به نقوش گل­ و­بته با شاخ و برگ گیاهان است. در بالای سرسرا، تاق گنبدی شکلی قرار دارد که طرح آن الهام گرفته از گنبد مسجد شیخ لطف ­الله و اثر هنرمندانی چون استاد حسین لرزاده، حسین کاشی ­تراش، اسماعیل خاک­ نگار­مقدم، ابراهیم کاظم پور است و همراه با تزیینات مقرنس گچی، کاشی­کاری هفت رنگ ِ‌حاج محمود اَرش ­نگار و طرح­های استاد حسین بهزاد، تذهیب و منقوش شده است. در گلوگاه گنبد مشبک­­های منقوش و خیره­ کننده ­ای نور را به فضای داخلی بنا پیوند می­ دهد. دیوارهای شمالی و جنوبی سرسرا مزیّن به تابلوهایی از هنرمند آلمانی آلبرت هونمان با مضامینی از خطوط راه­ آهن و بندر- به احتمال زیاد مربوط به ایستگاه راه آهن پل ورسک و بندر نفت­ خیز خارک ­_ و تابلوی دیگری از عمارت تخت­ جمشید و کاخ آپادانا است. علاوه­ بر­این بر دیواره غربی و شرقی، دو نگاره روایی همراه با تذهیب اثر حسین طاهرزاده بهزاد در ارتفاع شش متری دیده می­ شود. در کنج سرسرا مقرنس­های گچی به شکل آویز­های قندیل مانند با نقوش گیاهی زیبایی جلوه گری می­ کند. درهای ورودی هر تالار با تأثیر­پذیری از هنر ساسانی شامل نقوش روایی، شکارگاه،گیاهی و حیوانات اسطوره ­ای اثر استاد سیّدعلی و استاد نوروز منبّت شده است. مسیر گردش در موزه از سمت راست طبقه همکف با تالارهای گذر تاریخ آغاز می­ شود،که چهار تالار در همکف و نه تالار در طبقه بالا را در بر می­ گیرد.

 

مراحل آماده سازی موزه هنر ایران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کانون تبلیغاتی آریانی
یادداشت