صاحب‌دیوان، پایـگاه خبــری و تحلیلی تاریخ و فـرهنگ ایران

پارس وی دی اس
پنجشنبه, 30 فروردین, 1403

دکتر حمید وارسته، شهردار خوشنام تبریز

حمید عزیزپوران خیابانی که بعد ها نام فامیل خود را به وارسته تغییر داد، پنجاه و چهارمین فردی است که زمام امور شهرداری تبریز را به عهده گرفت. به جرات می توان گفت که حمید وارسته یکی از پرکارترین و بنام ترین شهردارانی است که کهن شهر تبریز به خود دیده است.

کریم میمنت نژاد / صاحب دیوان، دکتر حمید وارسته، وکیل دادگستری، از اسفند ماه 1347 بر کرسی شهرداری نشست و طی سه سال مدیریت خود فعالیت هایی را در حافظه تاریخی شهر و شهروندان تبریز ثبت کرد. قدیمی ترها نام وی را هم به سبب خدمات ارزنده اش و هم به دلیل حضور پررنگ اجتماعی و سیاسی اش همواره به نیکی یاد می کنند.
وی تحصیلکرده رشته حقوق دانشگاه تهران و دانشگاه ام ای تی آمریکاست. از طرفی به سبب رشته ی تحصیلی خود صراحت کلام و جسارت عمل داشت و از طرف دیگر به خاطر ایمان به خالق هستی، معتقد به خدمت به خلق خدا بود. در اسناد و مدارکی که از نامه های وی چه در حوزه ی شهرداری و چه در حوزه ی قضاوت و وکالت، می توان به راحتی روح عمیق این باور را مشاهده کرد. وی در زمان شهرداری خود، طرح هایی را در راستای آبادانی و توسعه تبریز انجام داد که نام نیک وی را تا همیشه در ورق تاریخ شهر به ثبت رساند. احداث عمارت دوطبقه فعلی شاه گلی و خیابان کمربندی-آزادی فعلی- طرح جامع پارک ارک علیشاه، طرح چهارراه شهناز و ده ها پروژه ی عمرانی دیگر را در طول دوران فعالیت خود برای خدمت رسانی به شهروندان تبریز به انجام رساند. در دوره ای که اکثر مدیران فقط به فکر پست، مقام و حسن توجه دربار بودند، حمید وارسته خود را وقف خدمتگزاری به مردم نمود و در مواقع لزوم حتی در مقابل دربار و درباریان نیز ایستاد.

یکی از جسورانه ترین اقدامات حمید وارسته تخریب ساختمان شمس آذر در محل سه راه امین کنونی بود که توسط یکی از افراد بانفوذ شهر تبریز، بدون مجوز ساخته و باعث انسداد یکی از مسیرهای دسترسی مهم شهر شده بود.

دکتر حمید وارسته در ۲۱ اسفند ۱۳۹۴ در تهران دعوت حق را پذیرفت و در آرامستان بهشت‌زهرا به خاک سپرده شد.
روحش شاد

 

 

 

یک پاسخ

  1. یادش بخیر در یکصدمین سالگرد تاسیس شهرداری تبریز، در یک ناهار و شامی در خدمت دکتر وارسته بودم و از گذشته ها برایم حرف میزد. من عاشق تاریخ تبریز بودم و ایشان از دوران مدیریتش می گفت. آن روزها دفترچه ای داشت و هر مساله ای را در آن یادداشت و پیگیری میکرد. امروز که بیش از نیم قرن از روزگار مدیریت ایشان می گذرد من هنوز یاد ندارم شهرداران و مدیران شهرداری دفترجه یادداشت با خود داشته باشند. روحش شاد و چه حیف که در آن ایام قدر آن ساعات پر قیمت را ندانشتم تا از ایشان نکات بیشتری ثبت و ضبط نمایم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یادداشت