تعیین تاریخ با کربن نشان داد که این نقاشی‌ها مربوط به حدود ۱۲۶۰۰ سال پیش هستند و دریچه‌ای منحصربه‌فرد را به اواخر دوران پلیستوسن در آمریکای جنوبی ارائه می‌دهند.
حکاکی‌ها جانوران مختلفی را که در آخرین عصر یخبندان برجسته بودند، مانند تنبل‌های زمینی غول پیکر و ماستودون‌ها را به تصویر می‌کشیدند. این امر شواهدی را ارائه داد که در آن زمان محیط بسیار متفاوت از جنگل‌های بارانی آمازون جدید وجود داشت که تحت سلطه مگافون‌های منقرض شده است. رنگدانه‌های طبیعی مورد استفاده – هماتیت و منگنز – نشان دهنده یک سنت هنری اولیه در میان جمعیت‌های بومی بود.
از طریق تجزیه و تحلیل نقوش و تصاویر تکراری، دانشمندان به بینش فرهنگی جدیدی دست یافتند. صحنه‌های شکار و تصاویر تشریفاتی نشان دهنده تشریفات معنوی و سازماندهی اجتماعی در جوامع دوره پلیستوسن بود. با گذشت زمان، این مکان به جایگاه مهمی برای محققانی تبدیل شد که به دنبال بازسازی شرایط محیطی دیرینه و شیوه زندگی شکارچی-گردآورنده در اواخر دوره کواترنر بودند.
