صاحب‌دیوان، پایـگاه خبــری و تحلیلی تاریخ و فـرهنگ ایران

پارس وی دی اس
چهارشنبه, 5 اردیبهشت, 1403

جشن افتتاحیه دانش سرای تبریز

صاحب دیوان / محمد موسی نژاد / ساختمان دانش سرا در سال 1315 موقع وزارت فرهنگ جناب آقای علی اصغر حکمت در محل سابق سربازخانه تبریز شروع شد و در سال 1318 پایان پذیرفت و در تیر ماه 1318 پس از برگزاری جشنی در تالار سخنرانی آن افتتاح گردید و کلاس‌ها از مهرماه همان سال در ساختمان جدید تشکیل یافت.
چکامه زیر اثر طبع آقای کاظم رجوی که مدتی تدریس علوم تربیتی و ریاست دانش سرا را بعهده داشته اند وسیله خود مشارلیه در جشن افتتاح ساختمان جدید قرائت گردید:

 

آتش دانش در آذربایجان

خاک آذربایجان دارد ز آذر ها نشان
زین سبب نامش نهادستند آذربایجان
جلوه گاه پرتو شاهان بود این مرز و بوم
قبله گاه آذر یزدان بود این شارسان
پرتو شاهنشهی زینجا درخشیدن گرفت
آذر پیغمبری زینخاک شد آتشفشان
آفتاب دولت ماد از همینجا شد پدید
نور آتشگاه زرتشت از همین جا شد عیان
هم اوستا نامه ی آیین ایران کهن
از زبان مردم این سرزمین دارد نشان
مهد شاهی و زبان و دین ایرانی بود
کعبه دلهای ایرانی است این دیر مغان
در اوستا این زمین(ایران ویژه)نام داشت
ارجمندش داشتندی هر زمان ایرانیان
ویژه در هنگام شاهنشاهی ساسانیان
خسروانش سر نهادندی به خاک آستان
اندر اینجا بود آن آتشگه آذر گشسب
کز فروغش خیره میشد چشم خورشید جهان
آذری کش دودو تاریکی نبودی هیچگاه
جز فروغ و روشنی هیچش نبود اندر میان
مزدیسنا دین و دانش بود و آتش رمز آن
کز فروغ دانش یزدان همیکردی بیان
واژه مزدا که با نام اهورا همره است
معنیش دانا بود اندر زبان باستان
بعد از اسلام و مغول هم اندرینجا بوده است
کاتش عرفان و شاهی گشت باهم توامان
زادگان عارفی دانا از اینجا سر زدند
گشت ایران زنده یکباره دگر زان خاندان
پس عجب نبود اگر امروز در این سرزمین
جای آتشگاه دانشگاه گیرد آشیان
دوره آتش گذشت و نوبت دانش رسید
آن مقدس بود آنروز این مقدس این زمان
شعله آتش اگر خاموش ماند غم مخور
پرتو دانش فروزانست اینجا جاودان
مشعلی روشن برنگ قرمز و سبز و سفید
کش همی بینی ببالای در این سازمان
آیتی از رهنمایی سوی دانایی بود
و آن سه رنگش پرچم ایران کند خاطر نشان
چون نشان پرچم دانایی است و رهبری
دانش آموزان بروی سینه دادندش مکان
زین سپس از فر یزدان بزرگ و مهربان
کز توانایی و دانایییش ایران شد جوان
در زمینی کاندران احرار آذربایجان
بر فراز چوبه دار دشمنان دادند جان
از پی پروردن اولاد آن آزادگان
این چنین دانشسراها سرکشد بر آسمان
ساختمانی کز نم باران نمی بیند گزند
سازمانی کز بد دوران نمی یابد زیان
همچو کیهان پایدار و همچو گردون استوار
با صفا چون گلستان و پر ثمر چون بوستان
گلستانی با صفاتر از دوصد باغ ارم
بوستانی پر ثمر تر از دوصد خلد جنان
هر طرف گلهای دانش برشکفته اندر آن
میوه های پرورش اندر دل گلها نهان
گلستان های دگر گردشگه چشمند و تن
این گلستان پرورشگاه دل و مغز و روان
در گلستان عندلیبان نغمه سازی میکنند
اندرینجا زادگان آدمند آواز خوان
بوستان های دگر را باغبان باشد یکی
اندرینجا جانفشانی میکند صد باغبان
این گلستان را نباشد موسم پژمردگی
چون بهاران تازه باشد در زمستان و خزان
گر شنیدستی که شد آتش گلستان برخلیل
اندرینجا بین چسان روید ز دانش گلستان
تا شکوفد غنچه های سبز اندر گلستان
تا درخشد اختران ریز اندر کهکشان
یارب، این بنگاه دانش را نگهدار از زوال
از خللها برکنار و از خطر ها در امان

منبع: تاریخچه و وجه تسمیه  مدارس تبریز،یاغچیان
محمد موسی نژاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

یادداشت