سه شنبه, 24 مهر, 1403

تاریخ و روایت صحیح مکانی موسوم به آش توکن در تبریز

به گزارش صاحب دیوان اخیرا برخی از بلاگرها برای افزایش فالور اقدام به تهیه کلیپ هایی می نمایند که لطمات زیادی به تاریخ شهر تبریز خواهد زد چراکه این بلاگر ها از مشورت با اهل تاریخ و مطالعه منابع اصیل تاریخ غنی تبریز امتناع میکنند و به شنیده ها اکتفا کرده و همان ها را هم بعضا به اشتباه روایت میکنند به همین منظور پایگاه خبری صاحب دیوان که صیانت از هویت و تاریخ آذربایجان به ویژه تبریز را سرلوحه اهداف خود دارد در گزارشاتی به پاسخ این موضوعات خواهد پرداخت.

یکی از مواردی که بلاگر محترم با حضور در دبستان شیخ محمد خیابانی روایت میکند تاریخ گورستانی بنام آش توکن می باشد وی با روایتی احساسی تلاش دارد داستانی را به بیننده القا نماید که نه تنها مستندات تاریخی ندارد بلکه هویت بیش از پانصد ساله این نام را مخدوش مینماید.این بلاگر روایت میکند که در زمان مشروطیت و قحطی تبریز تعدادی از کودکان از گرسنگی جان داده اند و مادری عهد میکند که اگر نانی بدست بیاورد بیاید و بر سر گور فرزندش بریزد و چون این مادر آش به روی گور فرزندش می ریخته آنجا را آش توکن نامیده اند.با نگاهی به ساختار این داستان نادرست ساختگی، هر عاقلی متوجه می شود که تاریخ در شهرهایی که غنای هویت آن ها به بیش از هزاران سال می رسد بایست فراتر ازین خیال بافی ها باشد.به همین منظور از اقای میمنت نژاد پژوهشگر تاریخ تبریز خواستیم تا در این موضوع احیانا مستنداتی هست بیان نمایند.

پژوهشگر تاریخ تبریز کریم میمنت نژاد در پاسخ به این روایت مجعول در صفحه ایسنتاگرامی خود با انتشار اسنادی اصالت موضوع آش توکن را چنین بیان می کند: در زمان صفوی در تبریز عمارت هایی وجود داشت که در آن عمارت ها به فقرا روزانه دو وعده غذای رایگان داده می شد.ژان شاردن جهانگرد فرانسوی که در زمان صفویان در دو نوبت به ایران سفر کرده و مدت شش سال را در ایران زندگی میکند با حضور در شهر تبریز جلد دوم سفرنامه اش را به نوشتن در خصوص مشاهداتش در تبریز اختصاص میدهد شاردن در این سفرنامه این عمارت ها را به عنوان بیمارستان تلقی کرده و عنوان آن ها را دقیقا آش توکن و آش داغت می آورد شاردن در بالای کوه سرخاب تبریز رفته و نقشه ای از شهر تبریز را رسم میکند که امروزه یکی از منابع باارزش تبریز پژوهی محسوب میشود وی در این نقشه عمارت آش توکن را بصورت گنبدی و با حرف p علامت گذاری می کند.در ادامه وی بیان میکند وجود چنین عمارت هایی در تبریز شاید قدمتی بالاتر از صفویه هم داشته باشد اما قدیمی ترین منبع تاریخی موثق که امروزه می توان به آن استناد نمود همین سفرنامه شاردن که در دوره صفویه نوشته شده است می باشد.

در این خصوص شاردن در صفحه 405 جلد دوم از سفرنامه اش چنین آورده است:

تبريز سه بيمارستان دارد که به خوبي از آنها نگهداری مي شود و همه پاکيزه و تميزند . در آنها کسي را نمي خوابانند اما به هر کس که آنجا بيايد دو نوبت غذا مي دهند . به اين بيمارستانها آش داکن ، مي گويند ، يعني جايي که اطعام مي کنند .

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کانون تبلیغاتی آریانی
یادداشت