این روزها آنقدر مشکلات و دغدغه های زندگی مردم زیاده شده که نمی دانیم کدام را مطرح کنیم و از کدام ها چشم پوشی نماییم!؟ اگر شاغل هستید یا بچه مدرسه ای دارید که هر روز باید او را به مدرسه ببرید، مطمئنا با معضل انتظار در ایستگاه های اتوبوس شرکت واحد آن هم بدون نیمکت در سرمای زمستان و گرمای تابستان، مواجه شده اید. تازه بعد از صبر و حوصله طولانی با یک اتوبوس فرسوده با نیمکت های کثیف و شکسته روبرو شده اید که به دلیلی شلوغی و ازدحام جمعیت آن صندلی هم نصیبتان نشده است و مجبور شده اید تا مقصد آن وضعیت نامطلوب را تحمل کنید. تازه اگر با ترافیک و شلوغی شهر و نحوه رانندگی نامناسب راننده بتوانید به موقع به مقصد برسید. بماند که چه اتفاقات دیگری در این ازدحام و شلوغی داخل اتوبوس ها می افتد.
ناهنجاری های حمل‌و‌نقل عمومی در روزهای گذشته با اعتراضات و گلایه های مکرری از سوی شهروندان تبریزی همراه بوده است. از تاخیرات و زمان‌بندی نامنظم اتوبوس‌های شهری گرفته تا وضعیت نامناسب درون اتوبوس ها، مردم این شهر را به تنگ آورده است. وقتی مدام در رسانه ها و تبلیغات سطح شهری مردم را تشویق به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی می کنند، بایستی امکانات کافی در اختیار مردم قرار دهند تا آنها نیز علاقمند به استفاده از این سیستم شوند. منظور وارد کردن اتوبوس های کارکرده و کهنه به خط حمل و نقل به منظور افزایش در سرعت جابجایی شهروندان نیست. باید در نظر داشت که در فضای بسته اتوبوس با این حجم از مسافری که سوار می کنند، شرایط به گونه ای باشد که سلامت و امنیت جانی و مالی تک تک مسافران تامین شود.
در دورانی که کرونا در شهر گسترش پیدا کرده بود، اولین چیزی که باعث تشدید و انتشار بیشتر این بیماری در بین مردم شد، همین اتوبوس های شرکت واحد بودند. چرا که عدم تهویه درست این وسایل نقلیه و سوار کردن بیش از حد مسافر بدون در نظر گرفتن فاصله مجاز بین افراد و عدم توجه به بهداشت و فضای داخلی اتوبوس ها، سبب شد تا مردم برای حفظ سلامت خود از وسایل نقلیه شخصی خود برای تردد استفاده کنند و همین امر سبب گردید تا روز به روز بر حجم ترافیک شهری و آلودگی هوا افزوده شود.
مدیرعامل شرکت واحد اتوبوسرانی تبریز در خصوص وضعیت سیستم اتوبوسرانی داخل شهری می گوید: نارضایتی مردم از بابت زمان انتظار طولانی، به کمبود تعداد اتوبوس های موجود در تبریز باز می گردد، بنظرم در طول سالهای قبل و با وجود فرسوده و از رده خارج شدن اتوبوس ها، خرید جایگزینی انجام نپذیرفته است و همین دلیل باعث کاهش تعداد اتوبوس های شرکت واحد تبریز شده است. با این وجود در مقایسه با برخی کلانشهرهای دیگر همچون کرج، وضعیت بهتر بوده و در تبریز حدودا مابین ۴٠٠ تا ۴۳٠ دستگاه اتوبوس فعال در سطح کلانشهر داریم. تقریبا ۹۶ دستگاه اتوبوس مدل های ۹۵ و ۹۶، در حال تعمیر هستند که در چند روز آتی، مجددا به شبکه اتوبوس رانی تبریز بر می‌گردند. همچنین بتازگی قرارداد خرید ۱۵٠ دستگاه برای شرکت واحد تبریز منعقد شده است که با اضافه شدن این تعداد، قطعا مشکلات حمل و نقل عمومی مرتفع می شود. ایشان اولویت توزیع اتوبوس های خریداری شده را برای مناطقی که دارای کمترین اتوبوس نسبت به کثرت جمعیت هستند، قرار داده است تا عموم مردم شهر تبریز بتوانند از بهترین خدمات حمل و نقل داخل شهری استفاده نمایند.
رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تبریز نیز وضعیت شرکت واحد این شهر را غیر قابل قبول دانست و عنوان کرد : ما از سال اول شورای ششم به صورت مستمر وضعیت شرکت واحد و تقویت اتوبوس رانی را پیگیر هستیم. تقویت اتوبوس رانی، بایستی از مهمترین اقدامات شهرداری تبریز در حوزه حمل و نقل عمومی در نظر گرفته شود. چرا که تعداد کم اتوبوس ها تامین کننده نیازهای مردم شهر تبریز نیست. متاسفانه در یک دهه گذشته، دولت به موضوعی با نام حمل و نقل عمومی توجهی نکرده است. در حال حاضر شهر تبریز با این حجم از جمعیت تنها با حدود 300 دستگاه اتوبوس در حال خدمت رسانی است که آن هم در طول دوران شورای ششم به سیصد دستگاه رسیده است. در سال ۱۴٠۱، قرارداد خرید ۲۳۴ دستگاه اتوبوس منعقد شده اما تاکنون فقط ۱۳۰ دستگاه وارد ناوگان حمل و نقل شده است و متاسفانه علارغم دریافت وجه توسط شرکتهای خودروساز دولتی، این تعهدات عملی نشده اند. ایشان همچنین به تکمیل و بهره برداری کامل خط یک مترو تا اواسط سال آینده و نوسازی شبکه تاکسیرانی هم اشاره نمودند و آن را اتفاق خوبی برای بهبود حمل و نقل شهروندان تبریزی دانست تا بتوان از آن طریق تا حدودی کاستی های اتوبسرانی را جبران نمود.
هیچ داستانی در این شهر پایانی نداشته و موضوع مشکلات حمل و نقل و سیستم اتوبوس رانی داخل شهری همچنان به امید رسیدگی به آن پایدار خواهد ماند. البته لازم به ذکر است که خط یک مترو که بعد از چندین و چند سال افتتاح شده است تنها پاسخگوی نیاز تعداد معدودی از شهروندان بوده و بسیاری از مناطق همچون باغمیشه، رشدیه، الهیه، فرشته، مرزداران، منطقه جنوب تبریز و … نه تنها از این نعمت برخوردار نیستند، بلکه تخصیص تعداد کم اتوبوس شهری و تاکسی به این بخش ها، رفت و آمد ساکنین این مناطق را با مشکلات جدید مواجه نموده است. بررسی ویژه از سوی شهردار محترم تبریز و سایر عوامل مربوطه در خصوص مشکلات موجود در سیستم حمل و نقل درون شهری امری ضروری به شمار می‌آید تا مسئولین را به فکر یافتن راه‌حلی جهت بهبود وضعیت و گسترش و ارتقاء سیستم حمل‌و‌نقل عمومی وادارد.
رعنا باقری
