آسایشگاه باباباغی جایی برای انسانیت و انسان بودن
انسان بودن و کمک به همنوع زبان، ملیت و دین نمی‌شناسد. عیار انسانیت رفتار و کردار است و بس.
آسایشگاهی در تبریز برای جذامیان کشور تشکیل یافت و انسانهایی در آن خدمت کردند که الگویی برای ایران گشتند. دکتر سید حسن مبین، خواهر سلما و دیگران نمونه این انسان‌های دلباخته بودند.
عکس‌ها از آرشیو استاد ابراهیم پورحسین خونیق
گزارش اختصاصی پایگاه خبری تاریخ و فرهنگ آذربایجان- صاحب دیوان
استاد ابراهیم پورحسین خونیق می گوید، زمانیکه آرشیو بزرگی از عکس‌های آسایشگاه در سال ۱۳۸۲ به دستم رسید با زنده یاد دکتر مبین که بسیاری از آنها را برای اولین بار می‌دید چندین جلسه گفتگو نمودیم که حرفهای بسیار جالب و ناگفته از دکتر یادداشت کردم که حاصل آنها کتاب‌هایی به دو زبان فارسی و انگلیسی گردید اما کتاب‌ها به دلیلی هرگز چاب نشد و این عکس‌ها را از آن کتاب انتخاب نموده‌ام.
خواهر سلما از خادمین باباباغی بود که علاوه بر انجام کارهای روزمره به تعلیم کودکان در آسایشگاه باباباغی همت گمارده بود. عکس‌ها سال۱۳۳۰
دانش‌آموزان کلاس خواهر سلما در سال ۱۳۳۰ باباباغی
خواهر سلما در کنار خواهرش
از راست دکتر سیدحسن مبین، خواهر فابیولا، خواهر جزه پینا، خواهر اسپانیولی، آقای دیهیم رئیس انجمن کمک و دکترمحمدرضا خامنه‌ای رئیس وقت آسایشگاه باباباغی
سال ۱۳۴۲ آسایشگاه باباباغی تبریز
