دیدار و گفتگو با هنرمند نقاش جناب آقای کریم صدق روحی
به گزارش پایگاه تخصصی تاریخ و فرهنگ آذربایجان،صاحب دیوان در یکی از روزهای دی ماه 1398 در دیدار یکی از مفاخر هنر اصیل نقاشی تبریز جناب آقای استاد کریم صدق روحی از پیشکسوتان هنر نقاشی که عمری برای یاد گیری و یاددادن سپری کرده اند نشستیم.
استاد کریم صدق روحی متولد اول فروردین ماه 1315 تبریز محله نوبر می باشد پس از طی دوره دبیرستان در مدرسه فردوسی تبریز وارد دانشگاه زبان و ادبیات دانشگاه تبریز شده و در رشته زبان انگلیسی فارغ التحصیل می شود وی به استخدام آموزش و پرورش در آمده و مدتی در دبیرستان منصور بعنوان آموزگار و معاون دبیرستان خدمت می کند همزمان به علت دوستی با هنرمند فقید منصور قندریز با جامعه هنری تبریز آشنا شده و شروع به آموختن نقاشی می کند وی در خصوص انگیزه ورود به عرصه هنر نقاشی و آشنایی با مشوق خود استاد مرتضی نخجوانی چنین می گوید:”
“مرحوم نخجوانی، انسان فوق العاده ای بود و انسانیت را با رفتار و محبت اش معنا می کرد؛ ۱۵ ساله و علاقه مند به نقاشی بودم و در تبریز نقاشان بزرگی بود که به هیچ وجه نوآموزان را تحویل نمی گرفتند. روزی به مرحوم منصور قندریز که ۹ سال باهم همکلاس بودیم و او با مرحوم نخجوانی ارتباط داشت، گفتم که خیلی دوست دارم استاد نخجوانی را ببینم. منصور مرا پیش آقای نخجوانی برد و او چنان رفتار انسانی با من کرد که انگار با یک نقاش بزرگ مواجه شده است. رفتار او تاثیر مثبت شدیدی در من داشت و باعث شد که من نقاشی را ادامه دهم.
با منصور قندریز تا کلاس ششم در مدرسه مسعود سعد باهم بودیم. پس از آن برای ادامه تحصیلات متوسطه به دبیرستان فردوسی رفتیم و منصور نیز برای ادامه تحصیلات به هنرستان کمال الملک تهران رفت. در دبیرستان فردوسی، مدیر ما، آقای رضوان بود و از معلم های تاثیرگذار آن دوره هم آقای دیهیم بود. منصور قندریز تا کلاس نهم دبیرستان فردوسی با من بود. من در دبیرستان فردوسی در رشته علوم تجربی درس خواندم و سپس از دانشگاه تبریز در رشته زبان و ادبیات انگلیسی قبول شدم. در دبیرستان طالقانی (منصور سابق) هم کارگاه نقاشی داشتم و هم در کلاس تدریس می کردم.
آنجا من سه سال کارگاه نقاشی داشتم. برخی از دانش آموزان در همین کارگاه بود که نقاش شدند. مرحوم داود امدادیان از جمله آنها بود. دکتر صادقی‌پور نیز از دیگر نقاشان مستعد آن کارگاه بود که متاسفانه ادامه نداد. دکتر فرهادی و دکتر افکاری از دیگر افراد آن کارگاه بودند که به دنبال پزشکی رفتند. داریوش نخعی از دیگر شاگردانم بود که خوشبختانه نقاشی را ادامه داد و اکنون در تهران نقاش مشهوری و چیره دستی شده است.
وی در ادامه می گوید: پس از بیست و پنج سال خدمت در آموزش و پرورش و زمانی که بعنوان مدیر دبیرستان فردوسی تبریز بودم در سال 1360 تقاضای بازنشستگی كردم كه موافقت شد و از آن موقع تا به امروز كارگاه نقاشی ام در این خانه پابرجاست. نقاشی در زندگی من هیچ وقت تعطیل نشد و حتی زمانی كه به طور همزمان در مدرسه و دانشگاه، تدریس و تحصیل می كردم، مواقع تعطیل را برای كار بیشتر با نقاشی استفاده می كردم. از سال 1337 تا 1340 در دوره های شبانه دانشگاه تبریز زبان انگلیسی می خواندم. در تمام این سال ها، هنر برای من مترادف با عشق و زندگی بوده است.
انسانیت و اخلاق انسانی استاد کریم صدق روحی زبان زد همه هنرآموزانی است که بیش از پنجاه سال پای تدریس عشق و بوم این استاد فرزانه بودند.
اخیرا به همت دانشگاه نبی اکرم مجموعه ای نفیس از آثار استاد صدق روحی در کنار آثار سی و چهار تن از مفاخر نقاشی این دیار که همگی در اختیار استاد صدق روحی بوده و سال های زیادی در جمع آوری و نگهداری از آنها تلاش و زحمت کشیده اند با عنوان” زلال جاری مهر” چاپ شده است .
یکی از آثار استاد مرتضی رسام نخجوانی متعلق به گنجینه آقای صدق روحی
در این بازدید و گفتگو آقایان کاوه و مهرداد صدق روحی که هر دو دستی در هنر دارند و نواده های استاد کریم صدق روحی هستند به همراه یکی از هنرآموزان استاد، سرکار خانم نونا انصاری ما را همراهی کردند که بدین وسیله مراتب امتنان از ایشان تقدیم می گردد.
