میرزا رضا صراف تبریزی به سال ۱۲۳۳ هجری‌شمسی در محله راسته کوچه متولد شد.
وی یکی از مفاخر آذربایجان و از بزرگترین غزل‌سرایان کشور بود که هزاران بیت شعر ترکی و فارسی از وی به یادگار مانده و با توجه به توان بالایی که در شعر داشت، به سعدی ترکی‌سرا شهرت یافته بود.
این ادیب شیرین گفتار در سال ۱۲۸۶ هجری‌شمسی زمانی که ۹ ماه از صدور فرمان مشروطیت می‌گذشت، بر اثر ابتلا به بیماری آسم در زادگاهش چشم از جهان فروبست.
در زمینه ی مدح، مرثیه و ثنا گستری آل علی(ع)بی شک صراف از مردمی ترین و دلسوخته ترین شاعران شیعی است. سوگ سروده های وی در ماتم سالار شهیدان امام حسین(ع) و یارانش ورد زبان عاشقان اهل بیت(ع) در ایران، جمهوری آذربایجان، ترکیه، داغستان و قفقاز است.
تصاویر از نسخه کلیات دیوان صراف تبریزی که به کوشش سیروس قمری توسط بنیاد کتابخانه فردوسی تبریز چاپ شده است.
شام غريبان حضرت امام حسین (علیه السلام)
ای نور عینیم،منزل مبارک
بی کس حسینیم،منزل مبارک
چوخ اشک چشمون بنزتمه سئیله
یاندوم،منی گل یاندورما بئیله
دور بیر آناوا خوش گئلدئن ائیله
ای نور عینیم،منزل مبارک
دیندیر منی،من زهرا آنانم
بو دینمه مئکدن چوخ بد گمانم
سن خانه صاحب،من میهمانم
ای نور عینیم،منزل مبارک
باشوندو مشکواة آیات نوره
مطبخ سرانی دؤندردی طوره
خولی اوتانموب قویموش تنوره
ای نور عینیم،منزل مبارک
لازیمدو یاتسون بلبل،گول اوسته
تا سایه سالسون گول بلبل اوسته
دور سینمه گل،یاتما کول اوسته
ای نور عینیم،منزل مبارک
کسمیشدیم ایندی قان ایچره یانون
خشک ائیله یردیم زلفمله قانون
ناگه یئتیشدی ئوز ساربانون
ای نور عینیم،منزل مبارک
ای پادشاه ملک مدینه
اولدون نشانه شمشیر کینه
سنسیز حسین،بس نئیلر سکینه
ای نور عینیم،منزل مبارک
وجهی ندور بس اهلون آتوبسان
چون اشک زینب،قانه باتوبسان
اکبر نولوبدور یالقوز یاتوبسان
ای نور عینیم،منزل مبارک
گؤردوم وئروب جان،یئتمیش ایکی جان
بیر آغلیان یوخ،اولدوم پریشان
گلدیم دوتام من شام غریبان
ای نور عینیم،منزل مبارک
گیرم داغیلدی جاه و جلالون
تا لانه گئتدی مال و منالون
هاردا قالوب بس بیکس عیالون
ای نور عینیم،منزل مبارک
یوخسا چئکوبسن گوندوز اذیّت
ایندی اولوبسان،بیر لحظه راحت
دور یانما،یاتماز اهل محبّت
ای نور عینیم،منزل مبارک
گلدون وجوده صرّاف عدمدن
گئتمه کناره گل بزم غمدن
قوی نوحه اولسون جاری قلمدن
ای نور عینیم،منزل مبارک
