یک تبریز پژوه با بیان اینکه وضعیت فعلی هنر در سیستم مدیریتی جامعه را مناسب نمیدانم، گفت: نه تنها با کشورهایی که روزی جیرهخوار هنری شهر تبریز بودند و الان برای خود، رویدادها و آکادمیهای بزرگ هنری دارند، بلکه با گذشتههای خود نیز فاصله بسیاری داریم و حتی مستاصل از برگزاری وقایع فرهنگی و هنری موثر هستیم.
کریم میمنتنژاد در گفتوگو با ایسنا، در این رابطه اظهار کرد: البته، برنامههای زیادی تدارک دیده شده و در شهر برگزار میشود، اما واقعیت این است که راهگشا نبوده و به درد هنر تبریز نمیخورد؛ هرچند برگزاریشان هم خالی از فایده نیست.
وی در ادامه با اشاره به پیشینه هنر در شهر تبریز، اظهار کرد: تبریز، شهری است که اولین مدرسه هنر در دوران صفویه در آن تاسیس شد؛ زمانی که استادان و هنرمندانی چون کمالالدین بهزاد و… از هرات به تبریز دعوت شدند، بنیانگذاران اولین مدرسه هنری در تبریز بودند و البته وسعت ایران دوره صفویه نیز بزرگتر از ایران فعلی بود.
وی با بیان اینکه اما در دوره معاصر، دومین مدرسه هنری در تبریز تاسیس شده است، گفت: چراکه، اولین هنرستان در تهران و با مدیریت کمال الملک شکل گرفته و بعد آن، دومین مدرسه هنری معاصر در تبریز با نام صنایع مستظرفه ایجاد شده و با مدیریت میر مصور ارژنگی فعالیت کرده است.
این تبریزپژوه با بیان اینکه این مدرسه هنری قدمتی بیش از 100 سال دارد، افزود: با توجه به این پیشینهی هنری، طبعا باید شهر تبریز در مسائلی چون اکسپوی هنری و… جایگاه بالایی داشته باشد؛ اما در حال حاضر وضعیت در حد مطلوب نیست و هنرمندان این شهر در تلاش و تکاپو هستند تا انشاءالله بتوانیم به سمت مطلوب حرکت کنیم.
مدیران یا خود هنرمند باشند و یا مشاوران هنری داشته باشند
وی با بیان اینکه تا مدیران هنرمند نباشند و یا مشاوران زبده هنری نداشته باشند، هیچگاه درک صحیحی از اتفاقات هنری یک شهر نخواهند داشت و مشکلات، پستیها و بلندیهایی واقع در مسیر توسعه هنری شهر را درک نخواهند کرد، افزود: دوران خوبی را در حوزه توسعه هنری شهر تبریز سپری نمیکنیم و علت آن نیز این است که مدیران از جنس هنرمندان نیستند.
وی تاکید کرد: بر این اساس، مدیران باید یا خود هنرمند باشند و یا اینکه مشاوران هنری داشته باشند، البته معنای مشاور نیز در سیستم اداری ما اشتباه تلقی میشود، چراکه مشاور این نیست که کارهای آقای مدیر را رتق و فتق کند، بلکه باید راهنمای مدیر باشد و راه درست را به وی نشان دهد؛ در حال حاضر این امر در جامعه ما برعکس است.
میمنتنژاد در ادامه به اهمیت برندسازی در شهر اشاره کرد و افزود: شهرها معمولا با برندهای خود در دنیا معرفی شده و این معروفیت برای شهرها رونق اقتصادی میآورد، چنانچه امروز، آوازه فرش تبریز در دنیا پیچیده و مردم سراسر دنیا حداقل دوست دارند که بدانند محل خلق این فرش که با نقش و نگارهای زیبا بافته شده، کجاست؟
وی با بیان اینکه برندها و برندسازی کارکردهای فوقالعادهای در فضای شهری و به ویژه اقتصاد یک شهر دارند، ادامه داد: برای شناخته شدن فرش تبریز، نسلها تلاش کردهاند.
وی در ادامه با اشاره به اینکه شهری که مردم را به واسطه رویدادهای هنری گردهم جمع میکند، به لحاظ استانداردها، سطح بالایی دارد، چراکه تجمع به خاطر هنر بوده و نه به خاطر معیشت و…، اظهار کرد: تجمعهای هنری، غنای فرهنگی یک شهر محسوب میشود.
اکسپوی تبریز، محلی برای نمایش عالیترین تولیدات هنری این شهر
تبریزپژوه با اشاره به پیش رو بودن پنجمین دوره اکسپوی تبریز هم گفت: این اکسپوی هنری چند دوره است که به همت مردمی و هنرمندان این شهر برگزار شده و فضایی فراهم میکند تا در یک تاریخ خاص، عالیترین تولیدات هنری یک شهر به نمایش گذاشته شده و مردم بتوانند با هنر و هنرمند تعامل کنند.
وی با بیان اینکه برگزاری اکسپوی تبریز، برای شهرمان آورده اقتصادی و فرهنگی نیز خواهد داشت، افزود: دوام این راه همتی عالی میطلبد و امیدواریم اکسپوی تبریز در کنار هنر معاصر، بخشی را هم به هنر قدیم اختصاص دهد.
وی با بیان اینکه جای خالی عرضه و نمایش “هنر قدیم” در جامعه ما به چشم میخورد، اضافه کرد: هنرهایی مثل قلمدان سازی امروز جزوی از هنرهای منسوخ بوده که زمانی در تبریز جایگاه بالایی داشته است؛ از این رو اگر هنر دیروز هم بتواند به بخشی از اکسپوی تبریز اضافه شود، ضمن معرفی تاریخ و بزرگان هنری شهر، به نوعی چرخه اقتصادی را در این حوزه نیز میتواند به حرکت درآورد.
میمنتنژاد در خاتمه تاکید کرد: اکسپوی هنری تبریز همتی برای ارتقای اقتصاد هنر در این شهر بوده و تداوم این حرکت، نتایج خوبی در پی خواهد داشت.