به گزارش صاحب دیوان، در سال‌های اخیر ساخت فیلم‌های تخیلی با موضوعات مختلف در حیطه تولید و ساخت انسان‌های آزمایشگاهی، این تفکر را در ذهن‌ها به وجود آورد که آیا زمانی می‌رسد که بدون نیاز به حضور پدر و مادر، موجودی متولد شود که تمام خصوصیات انسان را دارا باشد؟ موجودات متولد شده در این فیلم‌ها، انسان‌هایی فاقد احساس اما با توانمندی ماورایی هستند که می‌توانند همانند برده در اختیار انسان واقعی قرار بگیرند.
اعضای بدن ساخته شده در آزمایشگاه و تبدیل آن به موجودات زنده‌ای که می‌توانند نفس بکشند، فکر کنند، بخورند، بمیرند و… آنقدر واقعی جلوه می‌کند که مرز تمایز بین «ما» و «آن‌ها» تقریباً غیرقابل درک می‌شود.
به نظر طراحان خلق این موجودات، انسان‌های آزمایشگاهی می‌توانند از چندین جهت از انسان‌های واقعی بهتر عمل کنند. یعنی ساختار ژنتیکی آن‌ها طوری تعدیل می‌شود که به آن‌ها قدرت، سرعت، چابکی، انعطاف‌پذیری و هوش برتر می‌دهد. دو ضعف عمده که در انسان‌های آزمایشگاهی می‌تواند وجود داشته باشد، کوتاه بودن طول عمر و عدم وجود احساس همدلی در آن‌ها است. اما هیچ یک از این‌ها نمی‌تواند نقشه سوء استفاده از انسان‌های آزمایشگاهی به عنوان کارگر، سرباز جنگی و برده جنسی را نقش بر آب کند.
پروفسور جنیفر دودنا، برنده جایزه نوبل شیمی سال 2020 بر این ادعا صحه گذاشت که با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته در حوزه ژنتیک و تکنیک‌های نوظهوری همچون کریسپر CRISPR، شاهد تغییرات متعدد در انواع ژن‌های موجودات مختلف همچون انسان خواهیم بود. در واقع در آینده موجوداتی به وجود میآیند که صرفا تابع ژن‌های والدین خود نبوده و نتیجه یکسری تغییرات هدفمند با کمک ابزار کریسپر و دیگر فناوری‌های علم ژنتیک هستند.
کریسپر یک فناوری ویرایش ژنتیکی است که امکان اصلاح DNA را فراهم می‌کند. این فناوری امکان ویرایش دقیق ژنوم را فراهم می‌کند و می‌تواند تغییراتی در DNA ایجاد کند که به نسل‌های آینده انتقال یابد. کریسپر به دانشمندان اجازه می‌دهد تا DNA را در مکان‌های خاص ببرند و ویرایش کنند. این فناوری می‌تواند به ایجاد روش‌های جدید درمانی و پیشگیری از بیماری‌ها کمک کند. اما در حال حاضر، هیچ شواهد قانونی یا علمی برای خلق انسان در آزمایشگاه با کمک این تکنیک‌ها وجود ندارد. ادعاهایی مبنی بر خلق انسان آزمایشگاهی توسط برخی افراد و منابع منتشر شده‌اند، اما هیچ یک از این ادعاها توسط جوامع علمی رسمی تأیید نشده‌اند. بنابراین، این ادعاها به عنوان یک موضوع جدی و قابل اعتماد مورد تأیید قرار نمی‌گیرند. به عنوان مثال، یکی از ادعاها مربوط به آقای جانکویی است که در دسامبر ۲۰۱۹ ادعا کرده بود که با استفاده از کریسپر جهش ژنتیکی انجام داده و توانسته انسان آزمایشگاهی خلق کند. اما این ادعاها منجر به انتقادات و خشم دانشمندان و رسانه‌هایی از سراسر دنیا شد و هنوز تأیید رسمی نشده است. بنابراین، تاکنون هیچ شواهد قانونی یا علمی برای خلق انسان در آزمایشگاه وجود ندارد و همچنان این موضوع مورد بحث و بررسی قرار دارد.
رعنا باقری
