به قول شاعر « روزگار غریبی است نازنین …. » از تاریخ چند هزارساله و ارک تبریز و مسجد کبود تا طاق شکسته والمان ؟؟؟؟!!!
هویت هر جامعه‌ای در پیوندی ناگسستنی با تاریخ و گذشته آن قرار دارد. انکار گذشته و سعی در زدودن و پاک کردن تاریخ یک ملت همیشه محکوم به شکست بوده و خواهد بود.
تبریز، «کهن شهر تاریخ» و «مادرشهرها » همیشه در معرض بدخواهی و کینه ورزی بدخواهان بوده و از این رهگذر زیان‌های مادی و معنوی بی شماری را متحمل شده است. این کینه و دشمنی با شروع حکومت رضاخان میرپنج آغاز شد. تخریب بناهای تاریخی، بافت تاریخی و بر هم زدن سیستم محلات شهر و … از جمله این خیانت های تاریخی رضاخان و اعوان و انصارش در تبریز می‌باشند که علیرغم تمام رخدادها هیچ گاه از اذهان مردم زدوده نشده و نخواهد شد.
متاسفانه روند تخریب ساختار هویت معماری، انسانی و اجتماعی شهر تاریخی تبریز کماکان ادامه داشته و هیچ گاه متوقف نشده است. تخریب ارک و محوطه آن، تخریب محوطه باستانی مسجد کبود و تمدن عصر آهن مدفون در آن، ساخت پاساژ و مجتمع تجاری بر روی پیکره اصلی بافت تاریخی تبریز و ….. نمونه هایی است که ذکر همه آن موارد مثنوی هفتاد من کاغذ می شود.
اما در این گیرودار آنچه که بیشتر از همه توجه را به خود جلب می‌کند، هیاهوی تبلیغاتی و بهره برداری از یک طاق شکسته و یک چاه فاضلاب در «والمان » تبریز است در حالی که همه میدانند شهرهای تاریخی دارای لایه های متعدد ساخت شهری هستند.
لطفاً عنایت داشته باشید تاریخ تبریز نه از والمان سر برآورده و نه احتیاجی به این گربه رقصانی ها دارد. تاریخ تبریز در محوطه مسجد کبود با بتون پوشانده شد و این شهر احتیاجی به تاریخ سازی از والمان ندارد چون ارک بسیار به ما نزدیکتر و ملموس تر است.
دکتر محمد عزیزی
