پیشرفت‌ها در فن‌آوری تجزیه و تحلیل شیمیایی، شناسایی مواد منفرد در بقایای مومیایی را امکان‌پذیر کرده است.
در مصر باستان، مومیایی کردن بهترین راه حل و نیز یک هنر و مهارت برای حفظ جان درگذشتگان بود، ما بخشی از این شیوه‌های کفن و دفن پیچیده را به لطف آثار به جا مانده از آن دوره می‌شناسیم. اگرچه متون مصر باستان جذاب هستند، اما منابع مکتوب کمی وجود دارد که به این روند به اصطلاح مقدس می‌پردازد.
باربارا هوبر باستان‌شناس از موسسه ژئوانتروپولوژی ماکس پلانک آلمان می‌گوید: «رایحه ابدیت»، مظهر اهمیت فرهنگی، تاریخی و معنوی شیوه مومیایی زنی مصر باستان است.
این نجیب‌زاده که به عنوان پرستار فرعون آمنهوتپ دوم خدمت می‌کرد، از لقب «زیور پادشاه» برخوردار شده بود و این از حضور او در مقبره سلطنتی در دره پادشاهان مشهود است. همچنین پیچیدگی مومیایی‌هایی که اندام‌های او را در چهار کوزه جداگانه حفظ می‌کردند، باز دال بر موقعیت ویژه اوست.
اما این شخصیت باستانی که Senetnay نام دارد، از زمان کشف کوزه‌ها در سال 1900 پس از میلاد، رمز و رازی در خود پنهان داشت.
هوبر و همکارانش از ترکیبی از کروماتوگرافی گازی و طیف‌سنجی جرمی برای بررسی شش نمونه مومیایی از دو شیشه استفاده کردند که زمانی ریه‌ها و کبد Senetnay را ذخیره می‌کردند. نتایج آن‌ها نشان می‌دهد مومیایی‌ها با ترکیب دقیق‌تری نسبت به مومیایی‌های دیگر در همان دوره نگهداری شده بود.
موم زنبور عسل، روغن‌های گیاهی، چربی‌های حیوانی، قیر طبیعی و رزین‌هایی که از درختان مخروط دار به دست می‌آیند و همچنین کومارین و ترکیبی از منابع گیاهی که عطر وانیل مانندی لذت بخش از خود پخش می‌کنند، در پیکر او پیدا شد.
تحلیل‌های قبلی نشان می‌دهد که مومیایی‌های مومیایی مصر باستان حاوی طیف محدودی از اینگونه مواد اولیه را حدود 1000 سال قبل از میلاد استفاده می‌کردمئ که در طول زمان پیچیده‌تر شد.
این تیم همچنین تنوعی در نسبت مواد موجود در هر شیشه‌ای که اندام‌ها را در خود جای می‌داد، کشف کردند. شیشه‌ای که ریه‌های را در خود جای داده بود، حاوی دو ماده بود که در دیگری یافت نمی‌شد، یک دم‌نوش بی‌نظیر اندام‌های فردی طراحی شده است.
مطابق با ویژگی‌های یک زن عالی رتبه، به نظر می‌رسد که بسیاری از مواد به کار رفته در مومیایی‌های Senetnay نیاز به وارد شدن از مکان‌هایی در خارج از مصر دارند.
یک ماده منحصر به فرد مومیایی ریه، لاریکسول است که از رزین درختان کاج اروپایی است. رزین معطر دیگری که شناسایی شده احتمالاً دمار از درختان دیپتروکارپ موجود در هند و آسیای جنوب شرقی یا رزین درختان پسته بومی سواحل مدیترانه است.
منبع: یک پزشک
