قدیمی‌ترین بخش مسجد جامع تبریز شبستان وسیعی است از تاق و گنبدهایی برفراز ستون‌های هشت‌گوش آجری که زینت‌بخش آن گچ‌بری‌های ظریف و هنرمندانه دوره ی روادیان (مقارن سلجوقیان) است. مسجد جامع در دوره ی ایلخانان مغول مورد توجه و تعمیر بوده و بخش‌هایی به آن افزوده شده است. محراب رفیع گچ‌بری شده، یادگار آن دوره است. در زمین‌لرزه ی سال ۱۱۹۳ هجری که بسیاری از بناهای تبریز آسیب دید، مسجد جامع تبریز نیز از خرابی در مصون نماند. مسجد فعلی با پایه‌های متین و پوشش تاق و چشمه بعد از زلزله در اوایل حکومت قاجار و توسط «حسینقلی‌خان دنبلی» حاکم وقت بنا شده است و از آثار مهم دوره ی قاجاریه است. مسجد جامع تبریز قبلا یک ایوانه بود، ولی بعدا به دو ایوانه تبدیل شد.
