فرزند حاج مهدی تبریزی متولد سال 1345 ه.ش در محله‌ی نوبر و در یک خانواده‌ی بازرگان چشم به جهان گشود. در ابتدا در گمرک، به کار ترخیص کالا می‌پرداخت و مدتی نیز معدن نمک را در اجاره‌ی خود داشت. سال‌ها در استانبول زندگی کرد و به این جهت تعدادی از فرزندانش متولد این شهر بودند. او به قفقاز، اتریش و سایر کشورها سفر کرده بود و زبان فرانسه را خوب می‌دانست؛ با انقلاب فرانسه آشنایی داشت و در صحبت‌هایش به این انقلاب بسیار رجوع می‌کرد و به همین دلیل لقب مسیو رو به او داده بودند. علی مسیو به منظور استقلال اقتصادی و قطع وابستگی به کشورهای دیگر، کارخانه‌ی چینی‌سازی را به کمک یک کارشناس بلغاری در تبریز تاسیس کرد. در جریان سفرهایش به نقاط مختلف دنیا، با آزادی‌خواهان و انقلابی‌های بسیاری ملاقات داشت و به دلیل این ارتباط‌ها و نیز مطالعات تاریخی و سیاسی خود، به یک انقلابی فکور تبدیل شده بود. در ایام انقلاب مشروطه از روسای مجاهدین تبریز، از موسسان مرکز غیبی و تئوریسین تشکیلات اجتماعیون عامیون به شمار می‌رفت. مدتی نیز به عنوان معاون بلدیه و بعد شهردار در تبریز کار کرد. سه پسرش در راه همین انقلاب شهید شدند و خانه‌اش هفت بار غارت شد. در نهایت نیز در مهمانی در کنسولگری روس مسموم شد و در سن 44 سالگی در سال 1289 دار فانی را وداع گفت. پیکر او مدتی در گورستان نوبر (محل ساختمان فعلی شهرداری تبریز) در خاک بود اما بعدها به قم انتقال داده شد و در آنجا به خاک سپرده شد.
منابع:
سردارنیا، صمد. نقش مرکز غیبی تبریز در انقلاب مشروطیت ایران. 1393. تبریز: نشر اختر.
رضوانه امامی‌پور
