علی قمصری نوازنده تار و آهنگساز در یکصد و هفتمین و جدیدترین پروژه «تار ایرانی» خود به ارومیه سفر کرده و ملودی آذربایجانی «سویله سویله» را در سوگ خشک شدن دریاچه ارومیه نواخت، قمصری این اثر را به تمام ترک‌زبانانی که میزبان شایسته تار ایرانی بودند و اجازه دادند تا در غمشان شریک شود، تقدیم کرده است.
وی در سیزدهمین برنامه «تار ایرانی» نیز سفری به ارومیه داشته و در کنار دریاچه ارومیه اثری را از بیگجه‌خانی اجرا کرده است.
قمصری درباره اجرای جدید خود در دریاچه ارومیه در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته است: «قلب دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه ایران و بزرگ‌ترین دریاچه شور خاورمیانه خشک شد. قسمت تلخ سفرهای تار ایرانی این است که در یک برهه شکوه و طراوت نقطه‌ای از ایران را نشان می‌دهد و پس از یک سال باید مرگش را به سوگ بنشیند.
در تار ایرانی۱۳ در کنار آب دریاچه با شادی از بیگجه‌خانی نواختم و امروز در تار ایرانی ۱۰۷، غم فقدان آب را به ملودی‌های آذربایجانی آمیختم. دلیل حضور دوباره‌ام در این موقعیت جغرافیایی این است که تار ایرانی از ایستگاه‌ها گذر نمی‌کند. حضور در هر شهر ایران مسئولیت و دغدغه‌ای تازه برای من می‌آفریند. به رسم ادب و احترام و برای همدردی با مردم ترجیح دادم دوباره در کنار دریاچه بنوازم. از ملودی‌هایی آشنا و غمگین که مردم این خطه با آنها مانوسند و گوش همه ایرانیان نیز با آنها آشناست.
«زهره» سازی خوش نمی‌سازد مگر عودش بسوخت کس ندارد ذوق مستی، می‌گساران را چه شد!»
پروژه «تار ایرانی» به همت و ایده قمصری و با محوریت تارنوازی، طراحی و در حال اجراست. قمصری در این پروژه به استان‌ها و شهرهای مختلف کشور سفر می‌کند و در هر شهر به تارنوازی می‌پردازد. حاصل هر کدام از این سفرها و اجراها به شکل تصویری ضبط و منتشر می‌شود.
