باقرخان فرزند “حاج رضا بنا” در سال 1240 در محلهی خیابان تبریز چشم به جهان گشود و به دلیل فقر نتوانست به مدرسه برود و از همان ابتدا در کنار پدرش به بنایی مشغول شد. در جریان به توپ بسته شدن مجلس، او نیز به ستارخان پیوست . در حالی که ستارخان رهبری محلهی امیرخیز را برعهده داشت، باقرخان به عنوان رهبر محلهی خیابان به مبارزهی مسلحانه علیه قوای حکومتی پرداخت. به دلیل رشادت‌های بسیارش توانست از جانب انجمن ایالتی لقب سالارملی را از آن خود کرده و به عنوان یکی از نجات‌دهندگان واقعی مشروطیت مورد تقدیر نمایندگان مجلس دوم قرار گرفت.
باقرخان به همراه ستارخان در شب عید سال 1289 به سوی تهران حرکت کرد و مورد استقبال اهالی شهرهای مختلف به خصوص تهران قرار گرفت. پارک عشرت‌آباد تهران به عنوان محل زندگی او در تهران تعیین شد. پس از قائله‌ی پارک اتابک در کنار ستارخان بود و پس از دستگیری و زخمی‌شدن سردار، او نیز تسلیم شد و به منزل “صمصام‌السلطنه” رفت و پس از مدتی برای خود منزلی تهیه نمود و به آن‌جا نقل مکان کرد. او در تهران در نهایت انزوا زندگی می‌کرد و در دوران مهاجرت به همراه تعدادی از مهاجران ملحق شد اما در حوالی قصرشیرین در آبان ماه سال 1295 مورد هجوم تعدادی از کردها قرار گرفت و در این حمله، جان خود را از دست داد.
سردارنیا، صمد. مشاهیر آذربایجان (جلد دوم). 1379. تبریز: شایسته.
امیرخیزی، اسماعیل. قیام آذربایجان و ستار خان. 1394 . تبریز: انتشارات آیدین، چاپ دوم.
رضوانه امامی‌پور
