فخر رازی فیلسوف به نام و دانشمند ایرانی است که در زمینه ی علوم مختلف بسیار عالم و صاحب نظر بود. ایشان را با نام هایی از قبیل «امام فخر رازی»، «امام رازی» و «فخرالدین» نیز می شناختند. فخر رازی بر علوم عقلی، علوم نقلی، کلام، تاریخ، فقه و اصول ادبی زمان خودش تسلط زیادی داشت؛ به گونه ای که کتاب هایش در آن زمان مورد استقبال فراوانی واقع شد و به عنوان کتاب های درسی مورد استفاده قرار می گرفت.
حافظ حسین کربلایی مولف کتاب روضات الجنان نقل می‌کند که فخر رازی در زمان نوجوانی و طلبگی مدّتی در مدرسۀ سرانکشت(سرانگج)تـبریز اقـامت داشت و در نهایت سختی روزگار بـه سـر می‌برد.جیرۀ روزانه او یک کلّه و یک نان بود و با این همه نصف آن را به سگی گرگین می‌داد که در همسایگی او به سر می‌برد. عین عبارات کـتاب مـذکور چنین است:
«چنین منقول است که امام فخر الدّین رازی رحمة اللّه در آن مدرسه[-مدرسۀ سرانکشت]به تحصیل علوم مشغول بوده،پیش یکی از ایشان[-علمای حـدادیه].و در آن وقـت تنگی و عسرتی در تبریز بوده،هرروز یک کلّه با نانی به طالب علمی می‌داده‌اند.کلّه‌ای که به امام فخر می‌داده‌اند با نصف آن به سر می‌برده و نصف دیگر آن را سگ گرگینی در غایت ضـعف و پیـری در آن حوالی مـی‌بوده می‌برده و به آن می‌داده می‌گویند که این رتبه در علوم به واسطۀ آن مرحمتی که نسبت به آن حیوان مـی‌ورزیده،پیدا کرده،چه عجب.»۱
-.روضات الجنان و جنّات الجنان،نوشتۀ حـافظ حـسین کربلایی،به تصحیح جعفر سلطان القرّایی،بنگاه ترجمه و نشر کتاب،تهران 1344 ش،ص 444-442
