آیا هوش مصنوعی اینترنت را به زباله‌دان تبدیل می‌کند؟

انقلاب هوش مصنوعی در جستجو

داستان از سال‌های اخیر آغاز می‌شود، زمانی که ابزارهایی مانند ChatGPT و Google AI Overviews وارد بازار شدند. این ابزارها نه تنها به سوالات پاسخ می‌دهند، بلکه محتوای وب را جذب کرده و خلاصه می‌کنند – بدون لینک به منبع اصلی یا پرداخت هزینه‌ای. طبق گزارش Pew Research در جولای ۲۰۲۵، کاربرانی که با خلاصه‌های هوش مصنوعی روبرو می‌شوند، کلیک روی لینک‌های وبسایت‌ها را تا ۳۴.۵ درصد کاهش می‌دهند. این یعنی ترافیک سایت‌های خبری سقوط کرده است. برای مثال، مطالعه Semrush روی بیش از ۱۰ میلیون کلمه کلیدی نشان می‌دهد که AI Overviews باعث کاهش ۱۵ تا ۶۴ درصدی ترافیک ارگانیک شده، بسته به صنعت.

یک روزنامه‌نگار حرفه‌ای را تصور کنید که ماه‌ها روی یک گزارش تحقیقی کار کرده. قبلاً، این گزارش از طریق گوگل دیده می‌شد و درآمد تبلیغاتی می‌آورد. اما حالا، هوش مصنوعی آن را خلاصه می‌کند و کاربر بدون کلیک، راضی می‌شود. نتیجه؟ سایت‌هایی مانند Mirror تا ۸۰ درصد و Financial Times تا ۲۱ درصد افت ترافیک داشته‌اند – آماری که از گزارش‌های اولیه ۲۰۲۴ آغاز شد و در ۲۰۲۵ بدتر شده. گاردین در جولای ۲۰۲۵ گزارش داد که سایت‌هایی که قبلاً رتبه اول بودند، اگر نتایج‌شان زیر AI Overview قرار گیرد، تا ۷۹ درصد ترافیک‌شان را از دست می‌دهند. این نه فقط آمار است، بلکه مرگ تدریجی روزنامه‌نگاری باکیفیت است.

تغییر رفتار کاربران

اما چرا کاربران به سمت هوش مصنوعی می‌روند؟ پاسخ ساده است: سرعت و راحتی! طبق گزارش SparkToro در سپتامبر ۲۰۲۵، ۲۰ درصد آمریکایی‌ها حداقل ۱۰ بار در ماه از ابزارهای AI استفاده می‌کنند، اما رشد این adoption کند شده است. گزارش Exploding Topics نشان می‌دهد که ۳۵.۴۹ درصد افراد روزانه از ابزارهای AI استفاده می‌کنند و ۸۴.۵۸ درصد کاربران مصرف‌شان را افزایش داده‌اند. در سطح جهانی، Menlo Ventures تخمین می‌زند که ۱.۷ تا ۱.۸ میلیارد نفر از ابزارهای AI استفاده کرده‌اند، با ۵۰۰ تا ۶۰۰ میلیون کاربر روزانه.

نمونه‌ای واقعی: یک خریدار معمولی که بررسی محصولات را جستجو می‌کند. قبلاً به آمازون یا ردیت می‌رفت، اما حالا AI بررسی‌های جعلی یا دستکاری‌شده را خلاصه می‌کند و اعتماد را کاهش می‌دهد. در حوزه بهداشت و آموزش هم، سایت‌های معتبر کمتر دیده می‌شوند و کاربران به خلاصه‌های AI تکیه می‌کنند که ممکن است قدیمی یا نادرست باشند. این تغییر مانند یک موج، اکوسیستم اطلاعات را خالی می‌کند. Stanford HAI AI Index گزارش می‌دهد که ۷۸ درصد سازمان‌ها در ۲۰۲۴ از AI استفاده می‌کردند، که نسبت به سال قبل ۲۳ درصد رشد داشته.

دزدی محتوا و واکنش‌های قانونی

اینجا داستان هیجان‌انگیزتر می‌شود: هوش مصنوعی محتوا را “دزدیده” بدون جبران! اگر رسانه‌ها ورشکست شوند، AI روی داده‌های قدیمی یا بی‌کیفیت آموزش می‌بیند. ناشران واکنش نشان داده‌اند. برای مثال، New York Times از OpenAI و Microsoft شکایت کرد. در آوریل ۲۰۲۵، Ziff Davis هم OpenAI را به دلیل استفاده “عمدانه و بی‌وقفه” از محتوای copyrighted‌شان تحت پیگرد قرار داد. Perplexity AI توسط رسانه‌هایی مانند Nikkei و News Corp شکایت شده، زیرا محتوای‌شان را بدون اجازه کپی می‌کند. BBC هم در ژوئن ۲۰۲۵ علیه Perplexity اقدام قانونی تهدید کرد.

اما همه چیز جنگ نیست؛ برخی قراردادها بسته‌اند. News Corp همزمان شکایت می‌کند و با شرکت‌های AI برای مجوز محتوا همکاری می‌کند. حتی یک پیروزی برای AI: در ژوئن ۲۰۲۵، قاضی فدرال به نفع Anthropic در یک lawsuit copyright از نویسندگان حکم داد. ابزارهایی مانند Poisonify برای “مسموم کردن” داده‌ها علیه AI ساخته شده‌اند. طبق لیست ChatGPTiseating، تا ژوئن ۲۰۲۵، ۴۷ lawsuit copyright علیه شرکت‌های AI در آمریکا ثبت شده. این یک جنگ تمام‌عیار بین نوآوری و حقوق مالکیت است. جدول زیر برخی lawsuits کلیدی را خلاصه می‌کند:

خطر “AI Slop”

و حالا به اوج بحران می‌رسیم: “AI Slop” – محتوای بی‌کیفیت، تکراری و تولیدشده توسط AI که اینترنت را پر کرده. طبق پیش‌بینی eMarketer و گزارش‌های viral، تا ۲۰۲۶ ممکن است ۹۰ درصد محتوای آنلاین AI-generated باشد. ویدیوهای “slop” روی YouTube و TikTok میلیون‌ها بازدید می‌گیرند، اما اغلب بی‌فایده یا غلط هستند – مانند hallucinationهای AI که facts جعلی می‌سازد. گاردین در ژانویه ۲۰۲۵ هشدار داد که این slop انسان‌های واقعی را از اینترنت دور می‌کند و اعتماد را نابود می‌کند.

نمونه‌ها فراوان‌اند: فیسبوک پر از پست‌های AI-generated است که misinformation پخش می‌کنند، یا سایت‌های “slop” که فقط برای کلیک ساخته شده‌اند. Harvard Business Review در ۲۰۲۵ گزارش داد که این محتوا بحران اعتماد اینترنت را تشدید می‌کند. حتی偏nessهای AI، مانند ممنوعیت Grok در ترکیه به دلیل偏nessهای داده‌های آموزشی، نشان می‌دهد که این ابزارها بی‌طرف نیستند.

نتیجه‌گیری:

پس، آیا AI اینترنت را نابود می‌کند؟ نه اگر واکنش نشان دهیم. روزنامه‌نگاری حرفه‌ای غیرقابل جایگزین است. روزنامه‌نگاری شهروندی نمی‌تواند جای گزارش‌های عمیق را بگیرد. ما به قوانین بهتر، قراردادهای عادلانه و ابزارهای حفاظتی نیاز داریم. در غیر این صورت، اینترنت به یک زباله‌دان دیجیتال تبدیل می‌شود. حالا نوبت شماست: دفعه بعد که AI خلاصه‌ای ارائه داد، کلیک کنید و منبع واقعی را بخوانید. آینده اینترنت به دست ما است بیایید آن را حفظ کنیم.