به گزارش صاحب دیوان، سه پل میربهاءالدین و سید محمد و سردار در ورودی شهر زنجان روزگاری محل اصلی عبور و مرور مردم و وسایل نقلیه بودند، اما با ساخت مسیر‌های عبور و مرور جدی به منظور حفظ این آثار تاریخی قدیمی، این پل‌ها و محوطه آنها را به مکانی برای تفریح و بازدید مردم تبدیل کرد. اما متاسفانه این روز‌ها شاهد بی مهری نسبت به این امکان تاریخی هستیم؛ تا حدی که اطراف این پل‌ها به زباله‌دانی تبدیل شده است که بوی بد این زباله‌ها اجازه نمی‌دهد کسی به این آثار تاریخی نزدیک شود، گویی این یادگاری‌های گذشتگان با زباله تزئین شده‌اند. بوی تعفن زباله‌ها بخصوص در اطراف پل میربهاالدین، نه تنها هر گردشگری را از خود می‌راند، بلکه افرادی که در اطراف این بنا کار می‌کنند را نیز فراری می‌دهد. راننده‌هایی که در این مسیر مسافرکشی می‌کنند، شاهدان اصلی این ماجرا هستند.
این وضعیت نابسامان پل‌های زنجان تا حدی بود که دادستان این شهر برای بررسی موضوع به بازدید از این چل‌ها رفت. بهروز عباسی، در بازید از پل‌های تاریخی زنجان (میربهاءالدین و سید محمد و سردار) دستور داد، تا مسئولین و متولیان این آثار تاریخی، سریعا به وضعیت این بنا‌های تاریخی که بخشی از هویت این شهر هستند، رسیدگی شود و به سرعت ساماندهی و پاکسازی محوطه آنها صورت گیرد.
در بازدید دیگری که توسط استاندارزنجان در 29 فروردین سال جاری از این پل‌ها صورت گرفت، به دستور ایشان، لایروبی زنجانرود و ساماندهی وضعیت پل میربهاءالدین و دو پل تاریخی دیگر آغاز شد.
مردم و علاقمندان به آثار تاریخی معتقدند در صورتی که این آثار تاریخی که نگهداری آنها هزینه‌بر است، درآمدی داشتند و همین درآمد صرف حفظ و نگهداری آنها میشد، وضعیت این طور نبود و هر سازمان و نهادی برای تملک و تصاحب آن پیشقدم میشد.
پل میر بهاء‌الدین در دوران ناصرالدین شاه قاجار به طول ۱۰۶ متر و ارتفاع ۱۰.۹ متر احداث شد. حاج‌میرزا بهاء‌الدین زنجانی از تجار بنام ناحیه خمسه زنجان در سال ۱۳۱۲ هجری قمری بود. وی این پل را با آجر بر روی رودخانه زنجانرود و در مسیر ارتباطی زنجان به کردستان ساخت. پل حاج میربهاءالدین در ۱۸ مهر ۱۳۵۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
