به گزارش صاحب دیوان، پروژه ساخت این مرکز، حدود ۲ دهه پیش آغاز شد و در سال 1390 توسط شهرداری تبریز مورد بهره‌برداری قرار گرفت. اصناف مختلفی از جمله از صنف طلا و جواهرات، پوشاک و … در این مرکز شروع به فعالیت کردند. این مجتمع رفاهی، خدماتی و تجاری در اوایل فعالیت خود هر ساله مهمانان و گردشگران زیادی را به خود جذب می‌کرد.
اما متأسفانه سال‌هاست که بسیاری از صاحبان مغازه‌های این مرکز خرید آن را رها کرده‌اند و دیگر همچون گذشته مردم برای خرید به این مرکز مراجعه نمی‌کنند.
کسبه‌های مرکز خرید جواهر می‌گوید: سال‌ها پیش به امید کسب روزی و درآمد، سرمایه خود را در این مجتمع گذاشتیم اما متأسفانه سال‌هاست به دلیل بی‌توجهی مدیریت شهری به این مرکز، دیگر نه رونق اقتصادی در این مرکز می‌بینیم و نه سودی حاصلمان می‌شود.
یکی دیگر از مغازه داران می گوید: در مدیریت گذشته شهرداری تبریز به منظور رونق بخشیدن به کسب و کار مرکز خرید جواهر، انتقال پل عابرگذر مقابل دانشگاه تبریز انجام گرفت و قرار بر این شد این مرکز با همکاری دانشگاه تبریز به یک شرکت میزبان مراکز دانش‌بنیان و بازار فروش محصولات فرهنگی و فروشگاه های متعدد کتاب واگذار شود اما در آن برهه هم بدلیل عدم توجه مدیران وقت شهرداری تبریز در حد جلسه و حرف باقی ماند.
به نظر می‌رسد این مرکز خرید به دلیل قرار گرفتن در منطقه‌ای شلوغ و نداشتن پارکینگ چند سالی است که بسته شده و به عنوان نمایشگاه از آن استفاده می‌شود. اما بررسی‌های بیشتر و شواهد موجود حاکی از آن است که شرایط نابسامان ورودی این مرکز از سمت بلوار 29 بهمن، گرد و خاک و وجود پاکت سیگار و زباله‌های کاغذی فراوان بر روی پله‌ها، نبود حفاظ نرده‌ها و ناایمنی آن و چراغ‌های شکسته پل عابر گذر، استفاده آن را تا حدودی برای شهروندان غیرممکن ساخته است. همین بی‌توجهی سبب شده است تا این بخش از مرکز خرید جواهر تبریز تبدیل به مکانی برای کارتن‌خواب‌ها و معتادان متجاهر برای در امان ماندن از سرمای سوزناک شهر تبریز شود.
صرف میلیاردها هزینه و بودجه و نیروی انسانی برای ساخت چنین جواهر زیبایی که می‌توانست هم مکانی برای کسب درآمد و روزی صدها نفر باشد و هم به عنوان مرکزی برای تفریح و خرید شهروندان مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین دور از انصاف است که این چنین مورد بی‌توجهی مدیران شهری قرار گیرد و تبدیل به مکانی بلااستفاده گردد.
