کمالالدین بهزاد، نقاش و نگارگر (مینیاتوریست) چیره دست ایرانی قرن دهم هجری و نگارگر مکتب هرات است که در دربار سلطان حسین بایقرا و نزد امیر علیشیر نوایی در هرات تقرب یافت و بعد از استیلای شاه اسماعیل اول صفوی بر ازبکان، همراه وی به تبریز آمد و در دوره شاه تهماسب صفوی نیز در تبریز با احترام زیست و در آنجا درگذشت.
کمالالدین مسعود خجندی نیز از شعرای معروف قرن هشتم و نهم هجری قمری است که بعد از تشرف به حج در تبریز زندگی کرد و تحت حمایت سلطان جلایر قرار گرفت و چون سلطان حسین جلایری یکی از ارادتمندان کمالالدین خجندی بود، در محله بیلانکی، باغی را به شیخ هدیه و در آنجا خانقاهی برای وی بنا کرد و از این زمان باغ مذکور به «باغ کمال» مشهور شد.
آرامگاه این دو شاعر و هنرمند در سال ۱۳۳۸ خورشیدی توسط فرهنگ دوستان تبریزی کشف و بعدها به همت انجمن آثار ملی، مرمت و لوح یادبود در آن نصب شد.
این اثر تاریخی و فرهنگی به سال ۱۳۷۷ به شماره ۲۰۵۶ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
