بیوگرافی(زندگی نامه مختصر) استاد محمدحسین جدی : استاد ۳۰ اسفندماه سال ۱۳۰۶ هجری شمسی در تبربز چشم به جهان گشود. در کودکی ساعت سازی را نزد پدرش، استاد جوادآقا ساعت ساز جدی (۱۳۲۳-۱۲۸۵ شمسی) که از نوابغ حرفه خود بود فرا گرفت. استعداد شگرف در آموختن حرفه پدر و موفقیت تحصیلی اش باعث شگفتی معلمان آن روزگار بود.
مرحوم استاد جدی فراگیری هنر زرگری را در سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۲۶ نزد مرحوم استاد غفار فرجی و فرزند او حاج احمد که بعدها نام طلاچیان را برگزیدند، آغاز کرد و در زمان کوتاهی از استادان بزرگ ملیله کاری و زنجیربافی و رشته های مختلف طلاسازی شد.
استاد جدی در طراحی و ساخت طلا و جواهر آنچنان استعداد شگرفی از خود نشان داد که شاهدان فراوانی میگویند که حتی اساتید آن روزگار در تقلید از کاراهای استاد جدی بر هم پیشی میگرفتند. پس از فوت پدر، ایشان کار انگشترسازی را همزمان با جنگ جهانی دوم و از اشغال تبریز از تبدیل فشنگهای مسوار تفنگهای سه تیر به انگشتر آغاز کرد و در اندک زمانی سرآمد این فن شد.
به جرات میتوان گفت هنر انگشتر و رکابسازی مدیون زحمات و طرحهای استاد جدی میباشد. نکته در خور توجه اینست که اکثر ابزارهای او از کوره ذوب طلا و نقره تا مراحل نهایی، دست ساز و ابتکار ایشان است. استاد محمدحسین جدی را میتوان به حق اولین کسی دانست که نخستین طرحهای متفاوت از طرحهای معمول قدیمی و ابتدایی صفوی و قاجار را برای انگشتری ساخت. طرحهایی که به مرور زمان شکلهای تازه ای به خود گرفت و تکامل یافت.
در کنار جواهرسازی و ابداع شکل های جدید, معرفی آلیاژ فدیوم خود تحولی شگرف بود, جایی که بر طبق اعتقادات اسلامی پوشیدن زیوراآلات مردانه طلا طبق فتوای مراجع حرام محسوب میباشد و جایز نیست.
و اما تکمیل کننده همه اینها, شناخت و بکارگیری صحیح سنگها و جواهرات در ساخته ها بود, چنانکه هر سنگی برای ساخت انتخاب نشد و ساخته ها از لحاظ داشتن نگین های فاخر به حداکثر امکان به شیوایی و بلوغ رسیدند.
ساخته های استاد جدی بی جان نیستند و هر کدام هویتی اصیل را حمل میکنند که بوی ملکوت میدهد و هر جایی این عطر جز در گلستان هنر اصیل ایرانی دیده نمیشود.
ساخته ها و آثار فاخر استاد هر کدام یک کتاب معانی و دلایل را حمل میکند و باید در جای خود مورد بحث واقع شود و مایه آموزش صحیح باشد .
وی در سال ۱۳۴۶خورشیدی از تبریز به تهران مهاجرت کرد و در چهارم مهرماه ۱۳۹۷ خورشیدی به دیار باقی شتافت.
برگرفته از: دانشنامه مهر و حکاکی در ایران، تالیف استاد محمدجواد جدی
